: De bevrijding van Hoevelaken

De anonieme auteur van dit dagboek is timmerman van beroep. Met vrouw en kind woont hij in Rotterdam, maar gedurende de laatste maanden van de oorlog duikt hij onder op de boerderij van de familie Van den Horst in Hoevelaken, waar hij tevens timmerwerkzaamheden verricht. Waarom de auteur onderduikt, wordt in het dagboek niet duidelijk. De bevrijding van Hoevelaken verloopt niet zonder slag of stoot. Boerderijen worden moedwillig in brand gestoken, de molen gaat in vlammen op en de kerktoren wordt opgeblazen. Voortdurend is er hevig artillerievuur op het nabij gelegen Amersfoort. Maar op 23 april 1945 schrijft de auteur: ''Een Canadees komt bij ons op bezoek. Opoe moest hem van voor en achter bekijken. Het huis zag blauw van de Engelsche sigarettenrook. De vlaggen in Hoevelaken komen langzaam voor den dag, doch na eenige dagen komen er meer. De angst voor den mof zat er nog in...''. De anonieme auteur van dit dagboek is timmerman van beroep. Met vrouw en kind woont hij in Rotterdam, maar gedurende de laatste maanden van de oorlog duikt hij onder op de boerderij van de familie Van den Horst in Hoevelaken, waar hij tevens timmerwerkzaamheden verricht. Waarom de auteur onderduikt, wordt in het dagboek niet duidelijk. De bevrijding van Hoevelaken verloopt niet zonder slag of stoot. Boerderijen worden moedwillig in brand gestoken, de molen gaat in vlammen op en de kerktoren wordt opgeblazen. Voortdurend is er hevig artillerievuur op het nabij gelegen Amersfoort. Maar op 23 april 1945 schrijft de auteur: ''Een Canadees komt bij ons op bezoek. Opoe moest hem van voor en achter bekijken. Het huis zag blauw van de Engelsche sigarettenrook. De vlaggen in Hoevelaken komen langzaam voor den dag, doch na eenige dagen komen er meer. De angst voor den mof zat er nog in...''.