De Pen Gun : weekblad voor de Nederlandsche strijdkrachten te land - ter zee - in de lucht

In de nacht van 19 op 20 mei 1945 kwamen in het landhuis Spelderholt bij Apeldoorn de bevelhebber der Nederlandse Strijdkrachten, prins Bernhard, en zijn staf voor een bespreking bijeen. Zij besloten een weekblad uit te geven onder de naam 'De Pen Gun'. Deze benaming was een woordspeling op de naam van het belangrijkste wapen van de Binnenlandse Strijdkrachten, de stengun. Zij gaf aan dat de initiatiefnemers de geest van het verzet ook in de jaren na de oorlog hoog wilden houden. In oktober 1945 bedroeg de oplage reeds 140.000 exemplaren. In maart 1946 werden er maar liefst 160.000 gedrukt, waarvan er 110.000 afgenomen door de ministeries van Oorlog, Marine en Overzeese Gebiedsdelen en bestemd waren voor militairen. Critici meenden dat De Pen Gun in deze tijd van grote papierschaarste werd voorgetrokken bij de papiertoewijzing. Daarbij kwam dat het blad in zijn berichtgeving van de militaire strijd in Indonesië, een steeds onafhankelijkere, reactionaire, koers ging varen. De betrokken ministeries zegden hun abonnementen op. De laatste Pen Gun verscheen op 30 december 1946. De ontwerper Willem Anthonie Oepts (1904 - 1988) staat bekend om zijn vele geabstraheerde en zonovergoten landschappen die hij na 1945 schilderde. Vanaf 1935 woonde hij voornamelijk in Frankrijk. Oepts was een uitgesproken colorist. Na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog week hij uit naar Engeland, waar hij bij de Nederlandse regering in Londen als ‘war artist’ aan de slag ging. Vandaar nam hij in 1944, als militair, deel aan de invasie op het vasteland van Europa. Hij maakt oonder andere illustraties voor het legerblad De Pen Gun en het illegale Vrij Nederland. In 1958 kreeg Oepts de Prijs van de Stichting Kunstenaarsverzet 1942-1945 voor zijn activiteiten tijdens de oorlog.