Stukken, verzameld en gerubriceerd door dr. J. Magnus, lid van de "Beirat" voor niet-Nederlandse Joden. De stukken bestaan naast enkele notities voor het merendeel uit correspondentie met enkele afdelingen van de Joodsche Raad en anderen, onder meer over arrestaties van joden, transporten naar Westerbork, vrijstellingen en dergelijke, maart 1942 - juni 1943.

Vrijstellingen

(Voorlopige) Vrijstelling van deportatie naar de (vernietigings)kampen. De vrijstelling werd 'sperrung' genoemd. De procedure was dat er een speciaal stempel verkregen moest worden bij de Raad: een zogeheten ”Sperr-stempel”, dat naast het al bestaande Jodenstempel geplaatst werd in het persoonsbewijs. De stempels gaven recht op vrijstelling 'bis auf weiteres' (tot nader order): geen garantie dus, maar tijdwinst werd als belangrijk gezien met het oog op het idee dat de bevrijding snel zou komen. De sperren van de Joodse Raad werden van levensbelang, want vluchten was bijna niet meer mogelijk.