A.E. Korvezee: Dagboek (dagboek) en Iets over mijn ervaringen in Venlo en op de thuisreis September - December 1944 (verslag)

De auteur heeft onderdak gevonden bij kenissen in Venlo, waar ze voor de kinderen zorgt, boodschappen en huishoudelijk werk doet. Bombardementen zorgen voor vernielingen, er zijn branden en razzia's. Het is koud maar er is een noodkacheltje. Langzaam maar zeker vallen de steden in Limburg in Engelse handen. Dit gaat gepaard met bominslag en granaatvuur, waardoor ze tijdelijk in de kelder leven. Het schrijven aan het dagboek gebeurt vaak bij kaarslicht. De rantsoenen worden minder. In het verslag (een rondzendbrief) schrijft ze over voorafgaande periode en over haar tocht daarna op de fiets naar Den Haag. 10 december 1944 gaat ze warm aangekleed op weg met een voorraad eten. Onderdak vindt ze in een hotel in Rees (Duitsland). De Duitse hotelhoudster is ook ongelukkig met de oorlogstoestand en geeft haar een brood mee voor onderweg. Het kost haar enig heen en weer fietsen om de grenscontrole met Nederland te passeren, maar de derde dag lukt haar dit bij Gendringen. Na een tocht langs verschillende steden wordt ze in Doetinchem met hulp van het Rode Kruis bij particulieren ondergebracht. De volgende dag kan ze met een weermachtstrein over Zutphen meerijden tot Gouda. Dan fietst ze 's avonds Den Haag binnen, waar ze ontvangen wordt door haar familie. De auteur heeft onderdak gevonden bij kenissen in Venlo, waar ze voor de kinderen zorgt, boodschappen en huishoudelijk werk doet. Bombardementen zorgen voor vernielingen, er zijn branden en razzia's. Het is koud maar er is een noodkacheltje. Langzaam maar zeker vallen de steden in Limburg in Engelse handen. Dit gaat gepaard met bominslag en granaatvuur, waardoor ze tijdelijk in de kelder leven. Het schrijven aan het dagboek gebeurt vaak bij kaarslicht. De rantsoenen worden minder. In het verslag (een rondzendbrief) schrijft ze over voorafgaande periode en over haar tocht daarna op de fiets naar Den Haag. 10 december 1944 gaat ze warm aangekleed op weg met een voorraad eten. Onderdak vindt ze in een hotel in Rees (Duitsland). De Duitse hotelhoudster is ook ongelukkig met de oorlogstoestand en geeft haar een brood mee voor onderweg. Het kost haar enig heen en weer fietsen om de grenscontrole met Nederland te passeren, maar de derde dag lukt haar dit bij Gendringen. Na een tocht langs verschillende steden wordt ze in Doetinchem met hulp van het Rode Kruis bij particulieren ondergebracht. De volgende dag kan ze met een weermachtstrein over Zutphen meerijden tot Gouda. Dan fietst ze 's avonds Den Haag binnen, waar ze ontvangen wordt door haar familie. De auteur is hoofdassistente bij de TH in Delft geweest en is gaan werken bij een onderdeel van de Philipsfabrieken in Venlo om aan de loyaliteitsverklaring te ontkomen.