Engelina Francina (Lineke) Vroegop: 1945 Boerenbedrog

De auteur is een 16 jarig meisje. Ze woont in Amsterdam. Samen met haar zus jongere Elly gaat ze eind maart 1945 per boot met een kindertransport naar de boeren in de provincie. Er is thuis gebrek aan voedsel. Vader is door zijn hongertochten in een slecht humeur en ziek. Na enkele dagen vertrekt de boot vol zingende kinderen. Ze slapen op een dun laagje stro. Hun behoefte doen ze in een emmertje en ze krijgen een paar boterhammen. In Zwartsluis worden ze een paar dagen ondergebracht in een school. Dan gaan ze naar Meppel, waar ze 4 weken in de volgende school slapen. De leiding laat hen in de steek. Ze voelt zich bekeken als NSB-kind. Per boot en lopend gaat het naar de volgende school in Hoogeveen. De school heeft kapotte ramen, er is nog minder te eten en ze krijgt luizen. Ze knipt het haar van andere kinderen. Haar kleren worden gewassen. Van zelfgekocht eten krijgt ze diaree en een man doet een poging haar mee te lokken. Ze verlangt terug naar Amsterdam. De paasdagen is ze in een gastgezin, waar ze in een echt bed slaapt. Duitsers zijn verdwenen. Met een paar anderen loopt ze weg van de groep en probeert tevergeefs onderdak te krijgen bij het gezin waar ze met Pasen is geweest. Van Canadese soldaten, met wie ze meerijdt, krijgt ze chocoladerepen. Niemand heeft hen gemist, als ze weer terugkomen bij de groep. Tegen haar zin gaat ze naar het Noorderhuis in Hoogeveen, waar ze wordt ontluisd. Hun kleren worden gewassen. Velen hebben schurft. Een deel van de kinderen wordt kaalgeschoren, waaronder haar zus, die daardoor diep ongelukkig wordt. Op strozakken wordt geslapen. Als eten krijgt ze erwtensoep en griesmeelpap en ze moet haar kleding nummeren. Nu heeft ze een postadres en ze schrijft brieven aan haar ouders. Het is 5 mei geweest, heel Nederland is nu bevrijd. De kinderen, een lastige groep, gaan naar de hunebedden. De auteur is een 16 jarig meisje. Ze woont in Amsterdam. Samen met haar zus jongere Elly gaat ze eind maart 1945 per boot met een kindertransport naar de boeren in de provincie. Er is thuis gebrek aan voedsel. Vader is door zijn hongertochten in een slecht humeur en ziek. Na enkele dagen vertrekt de boot vol zingende kinderen. Ze slapen op een dun laagje stro. Hun behoefte doen ze in een emmertje en ze krijgen een paar boterhammen. In Zwartsluis worden ze een paar dagen ondergebracht in een school. Dan gaan ze naar Meppel, waar ze 4 weken in de volgende school slapen. De leiding laat hen in de steek. Ze voelt zich bekeken als NSB-kind. Per boot en lopend gaat het naar de volgende school in Hoogeveen. De school heeft kapotte ramen, er is nog minder te eten en ze krijgt luizen. Ze knipt het haar van andere kinderen. Haar kleren worden gewassen. Van zelfgekocht eten krijgt ze diaree en een man doet een poging haar mee te lokken. Ze verlangt terug naar Amsterdam. De paasdagen is ze in een gastgezin, waar ze in een echt bed slaapt. Duitsers zijn verdwenen. Met een paar anderen loopt ze weg van de groep en probeert tevergeefs onderdak te krijgen bij het gezin waar ze met Pasen is geweest. Van Canadese soldaten, met wie ze meerijdt, krijgt ze chocoladerepen. Niemand heeft hen gemist, als ze weer terugkomen bij de groep. Tegen haar zin gaat ze naar het Noorderhuis in Hoogeveen, waar ze wordt ontluisd. Hun kleren worden gewassen. Velen hebben schurft. Een deel van de kinderen wordt kaalgeschoren, waaronder haar zus, die daardoor diep ongelukkig wordt. Op strozakken wordt geslapen. Als eten krijgt ze erwtensoep en griesmeelpap en ze moet haar kleding nummeren. Nu heeft ze een postadres en ze schrijft brieven aan haar ouders. Het is 5 mei geweest, heel Nederland is nu bevrijd. De kinderen, een lastige groep, gaan naar de hunebedden. Eén van de verhalen uit het jeugdboek "Oorlog in Inkt" is gebaseerd op het dagboek van Lineke Vroegop.