Eric Schiff: The escape of Eric Schiff

De 22-jarige auteur begint 5 november 1943 zijn tocht. Hij is niet alleen. Instructie heeft hij mee. Met de fiets in de trein gaat hij tot Den Bosch. De fiets wordt teruggestuurd naar Den Haag. Met de bus, tram en trein gaat het verder via Baarle Nassau, Antwerpen en Brussel naar Parijs. Hij weet adressen, waar hij onderdak kan krijgen en er zijn vaak gidsen. Hij heeft het de hele tocht over mooie meisjes en er wordt stevig gedronken. Hij gaat na enige dagen met de trein in de restauratiewagen verder naar Parijs. Er zijn geen problemen met zijn vervalste persoonsbewijs. In Parijs gaat hij naar het opgegeven adres. Als hij de metro uitkomt zoekt hij het opgegeven adres, maar kan het niet vinden. Hij vraagt het aan een vrouw. Deze bekijkt het adres en weet meteen waar hij moet zijn. Hij gaat uit in de stad. 24 November 1943 vertrekt hij met de trein richting Toulouse met nieuwe papieren. De trein zit vol Duitsers. In Tarascon mist hij de aansluiting naar Toulouse. Hij vindt na lang zoeken een vies hotel. Er zijn weer veel Duitsers. Hij wordt opgepakt, zijn papieren zijn niet helemaal in orde. Hij is bang. Tenslotte mag hij verder en gaat naar Toulouse, een treintocht langs zee. Hij vindt de goede tram en gaat naar het opgegeven hotel. Daar ontmoet hij een groep Nederlanders die al veel langer op weg zijn. De volgende dag gaat hij per trein verder, neemt in Boussens de bus naar Mane en ontmoet gidsen. Hij moet een eind lopen. Hij hoort dat er mensen opgepakt zijn. Iedere keer als er een Duitse auto langs komt, duiken ze de berm in. De tocht de bergen in begint, hij moet klimmen. Het is slecht weer. De groep is gegroeid, er zijn nu 13 Nederlanders en 11 Fransen. De schoenen gaan uit vanwege blaren en de fles gaat rond vanwege de kou. Hij overnacht in een hut, 2100 meter hoog. 29 November 1943 gaat hij verder. Hij daalt en stijgt. Het vriest. In de volgende hut is gelukkig stro om in te slapen. De volgende ochtend gaan ze verder. De 22-jarige auteur begint 5 november 1943 zijn tocht. Hij is niet alleen. Instructie heeft hij mee. Met de fiets in de trein gaat hij tot Den Bosch. De fiets wordt teruggestuurd naar Den Haag. Met de bus, tram en trein gaat het verder via Baarle Nassau, Antwerpen en Brussel naar Parijs. Hij weet adressen, waar hij onderdak kan krijgen en er zijn vaak gidsen. Hij heeft het de hele tocht over mooie meisjes en er wordt stevig gedronken. Hij gaat na enige dagen met de trein in de restauratiewagen verder naar Parijs. Er zijn geen problemen met zijn vervalste persoonsbewijs. In Parijs gaat hij naar het opgegeven adres. Als hij de metro uitkomt zoekt hij het opgegeven adres, maar kan het niet vinden. Hij vraagt het aan een vrouw. Deze bekijkt het adres en weet meteen waar hij moet zijn. Hij gaat uit in de stad. 24 November 1943 vertrekt hij met de trein richting Toulouse met nieuwe papieren. De trein zit vol Duitsers. In Tarascon mist hij de aansluiting naar Toulouse. Hij vindt na lang zoeken een vies hotel. Er zijn weer veel Duitsers. Hij wordt opgepakt, zijn papieren zijn niet helemaal in orde. Hij is bang. Tenslotte mag hij verder en gaat naar Toulouse, een treintocht langs zee. Hij vindt de goede tram en gaat naar het opgegeven hotel. Daar ontmoet hij een groep Nederlanders die al veel langer op weg zijn. De volgende dag gaat hij per trein verder, neemt in Boussens de bus naar Mane en ontmoet gidsen. Hij moet een eind lopen. Hij hoort dat er mensen opgepakt zijn. Iedere keer als er een Duitse auto langs komt, duiken ze de berm in. De tocht de bergen in begint, hij moet klimmen. Het is slecht weer. De groep is gegroeid, er zijn nu 13 Nederlanders en 11 Fransen. De schoenen gaan uit vanwege blaren en de fles gaat rond vanwege de kou. Hij overnacht in een hut, 2100 meter hoog. 29 November 1943 gaat hij verder. Hij daalt en stijgt. Het vriest. In de volgende hut is gelukkig stro om in te slapen. De volgende ochtend gaan ze verder. In 1978 doet hij de tocht over. Op allerlei plaatsen maakt hij foto's, waarmee hij zijn herinneringen illustreert. Hij is naar Amerika verhuisd. Hij schrijft in het Engels opdat zijn kleinkinderen zijn verhaal kunnen lezen. Bevat foto's en uitgeknipte delen uit het originele dagboek.