Gerrit Jan de Vries: Dagboek van Gerrit Jan de Vries gedurende de Oorlogsjaren maart 1943 t/m oktober 1945

De auteur is werkzaam bij de PTT en wordt maart 1943 te werk gesteld als chauffeur bij de post in Dresden. Hij vindt het eten vies en de behuizing slecht. Na een toelatingsexamen gaat hij post rijden op een grote vrachtwagen. Na 5 weken krijgt hij verlof naar Nederland. Hij neemt veel te eten mee. Hij moet na 5 weken terug. Hij leert rijden op een elektrische wagen en brengt geld rond. Daarna bestuurt hij auto's die rijden op gas. Onderweg koopt hij bij boeren eten. Hij verhuist naar een ruimer Lager met piano. Wel moet hij nu om 9 uur binnen zijn. Zij vrije tijd zit hij met Nederlanders in een cafe. 's Zondags vaart hij over de Elbe. Bij zijn volgend verlof verwondt hij zich zelf, zodat hij van de dokter langer mag blijven. Hij maakt in Dresden de vernietigende bombardementen van 13 en 14 februari 1945 van deze stad mee en geeft een uitvoerige beschrijving ervan. Daarna verlaat hij de stad. Hij reist soms in barre omstandigheden te voet door Duitsland via Oostenrijk. Hij komt tenslotte lopend over 2000 meter hoge bergen in Italië aan. Dan maakt hij nog een tocht van 9 maanden. Met veel omwegen komt hij in Nederland in Den Haag aan. Dan is hij in oktober 1945 tenslotte weer bij zijn gezin. Zijn eigen huis is bewoond door een ander. Hij moet veel moeite doen om het terug te krijgen. De auteur is werkzaam bij de PTT en wordt maart 1943 te werk gesteld als chauffeur bij de post in Dresden. Hij vindt het eten vies en de behuizing slecht. Na een toelatingsexamen gaat hij post rijden op een grote vrachtwagen. Na 5 weken krijgt hij verlof naar Nederland. Hij neemt veel te eten mee. Hij moet na 5 weken terug. Hij leert rijden op een elektrische wagen en brengt geld rond. Daarna bestuurt hij auto's die rijden op gas. Onderweg koopt hij bij boeren eten. Hij verhuist naar een ruimer Lager met piano. Wel moet hij nu om 9 uur binnen zijn. Zij vrije tijd zit hij met Nederlanders in een cafe. 's Zondags vaart hij over de Elbe. Bij zijn volgend verlof verwondt hij zich zelf, zodat hij van de dokter langer mag blijven. Hij maakt in Dresden de vernietigende bombardementen van 13 en 14 februari 1945 van deze stad mee en geeft een uitvoerige beschrijving ervan. Daarna verlaat hij de stad. Hij reist soms in barre omstandigheden te voet door Duitsland via Oostenrijk. Hij komt tenslotte lopend over 2000 meter hoge bergen in Italië aan. Dan maakt hij nog een tocht van 9 maanden. Met veel omwegen komt hij in Nederland in Den Haag aan. Dan is hij in oktober 1945 tenslotte weer bij zijn gezin. Zijn eigen huis is bewoond door een ander. Hij moet veel moeite doen om het terug te krijgen. Origineel zeer slecht leesbaar, er is een later gemaakt transcript aanwezig