P. Mok: Verslag (fotokopie van hand schrift; in 2 ex.)

De joodse auteur is vertegenwoordiger van een Rotterdamse firma in Friesland en woont, ofschoon eigenlijk Amsterdammer, in Leeuwarden. Op 10 mei 1940 gaat hij op weg naar Amsterdam (waar zijn gezin al tijdelijk vertoefde), omdat hij zich achter de waterlinie veiliger acht. Met andere vluchtelingen, meest joden, steekt hij met een particulier bootje van Lemmer naar Enkhuizen over en rijdt vandaar met een auto mee naar Amsterdam. Na de meidagen - waarin hij nog een vergeefse poging doet om naar Engeland uit te wijken - blijft hij met zijn gezin in Amsterdam wonen (in een pension): door de veranderde omstandigheden is het werk der vertegenwoordigers sterk ingekrompen en bijna overbodig geworden, terwijl het hoofdkantoor van Rotterdam naar Amsterdam verplaatst wordt.-In februari 1941 brengt hij korte tijd in Haren (Gr.) door, een vlucht voor de februaristaking omgevende razzia's. - In juni daarna gaat hij, wederom in verband met razzia's in Amsterdam, voor enige tijd naar zijn zuster in Sneek. Het, overigens ongegrond gebleken, gerucht dat ook in die streek joden zullen worden opgepakt, brengt hem met een zenuwinstorting in het ziekenhuis in Heerenveen, vervolgens tot verder herstel bij particulieren in een dorp in Friesland. Inmiddels is hij door zijn firma, waar een Treuhänder in geplaatst is, ontslagen. Hij vindt dan een broodwinning als etaleur bij verschillende vroegere klanten in Friesland; het reisverbod voor joden (juni 1942) maakt hier een eind aan. In Amsterdam gaat hij dan dagelijks met twee koffers huishoudelijke artikelen en galanterieën de winkeliers aflopen. Hij heeft hiermee succes, totdat het verbod voor joden om van tram of fiets gebruik te maken en de beperking van de uren waarop zij zich in winkels mogen vertonen, ook dit sterk bemoeilijken; als de grote deportaties beginnen, geeft hij het op. De joodse auteur is vertegenwoordiger van een Rotterdamse firma in Friesland en woont, ofschoon eigenlijk Amsterdammer, in Leeuwarden. Op 10 mei 1940 gaat hij op weg naar Amsterdam (waar zijn gezin al tijdelijk vertoefde), omdat hij zich achter de waterlinie veiliger acht. Met andere vluchtelingen, meest joden, steekt hij met een particulier bootje van Lemmer naar Enkhuizen over en rijdt vandaar met een auto mee naar Amsterdam. Na de meidagen - waarin hij nog een vergeefse poging doet om naar Engeland uit te wijken - blijft hij met zijn gezin in Amsterdam wonen (in een pension): door de veranderde omstandigheden is het werk der vertegenwoordigers sterk ingekrompen en bijna overbodig geworden, terwijl het hoofdkantoor van Rotterdam naar Amsterdam verplaatst wordt.-In februari 1941 brengt hij korte tijd in Haren (Gr.) door, een vlucht voor de februaristaking omgevende razzia's. - In juni daarna gaat hij, wederom in verband met razzia's in Amsterdam, voor enige tijd naar zijn zuster in Sneek. Het, overigens ongegrond gebleken, gerucht dat ook in die streek joden zullen worden opgepakt, brengt hem met een zenuwinstorting in het ziekenhuis in Heerenveen, vervolgens tot verder herstel bij particulieren in een dorp in Friesland. Inmiddels is hij door zijn firma, waar een Treuhänder in geplaatst is, ontslagen. Hij vindt dan een broodwinning als etaleur bij verschillende vroegere klanten in Friesland; het reisverbod voor joden (juni 1942) maakt hier een eind aan. In Amsterdam gaat hij dan dagelijks met twee koffers huishoudelijke artikelen en galanterieën de winkeliers aflopen. Hij heeft hiermee succes, totdat het verbod voor joden om van tram of fiets gebruik te maken en de beperking van de uren waarop zij zich in winkels mogen vertonen, ook dit sterk bemoeilijken; als de grote deportaties beginnen, geeft hij het op. Het dagboek werd achteraf uit het geheugen samengesteld. Er onder staat: "medio juni 1943", wellicht minder aangevende het tijdstip waarop het relaas voltooid was dan wel het einde van de behandelde periode