R.P. Cleveringa: Dagboek en verslag met bijlagen (handgeschreven tekst (fotokopieën))

Prof. R.P.Cleveringa is decaan aan de faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Leiden. Hij klaagt over de toenemende onvrijheid, de censuur en de hatelijke maatregelen onder de Duitse bezetting. De hoogleraren hebben na lang discussiëren de ariërverklaring wel ondertekend, maar ze sturen een protestbrief mee. Op 26 november 1940 houdt hij een rede in het Leidse academiegebouw waarin hij protesteert tegen het ontslag van zijn joodse leermeester en collega E.M.Meijers en de maatregelen tegen joodse ambtenaren. Kort hierop wordt hij door de Duitsers als gijzelaar opgepakt, verhoord en opgesloten in de gevangenis van Scheveningen. Hij vertelt over de huisvesting, het eten en het contact tussen de gevangenen onderling. Als hoogleraar geniet hij een redelijke mate van vrijheid, mag post ontvangen en versturen en af en toe komt zijn vrouw op bezoek. Als hij een brief schrijft waarin hij aandringt op betere behandeling, krijgt hij boeken, wordt hij vaker gelucht en komt zijn dagelijks eten uit een nabijgelegen hotel. Zijn moeder wordt ernstig ziek en hij wordt vrijgelaten om haar te bezoeken. Hij moet zich nog wekelijks melden, tot hij in oktober 1941 definitief in vrijheid wordt gesteld. Prof. R.P.Cleveringa is decaan aan de faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Leiden. Hij klaagt over de toenemende onvrijheid, de censuur en de hatelijke maatregelen onder de Duitse bezetting. De hoogleraren hebben na lang discussiëren de ariërverklaring wel ondertekend, maar ze sturen een protestbrief mee. Op 26 november 1940 houdt hij een rede in het Leidse academiegebouw waarin hij protesteert tegen het ontslag van zijn joodse leermeester en collega E.M.Meijers en de maatregelen tegen joodse ambtenaren. Kort hierop wordt hij door de Duitsers als gijzelaar opgepakt, verhoord en opgesloten in de gevangenis van Scheveningen. Hij vertelt over de huisvesting, het eten en het contact tussen de gevangenen onderling. Als hoogleraar geniet hij een redelijke mate van vrijheid, mag post ontvangen en versturen en af en toe komt zijn vrouw op bezoek. Als hij een brief schrijft waarin hij aandringt op betere behandeling, krijgt hij boeken, wordt hij vaker gelucht en komt zijn dagelijks eten uit een nabijgelegen hotel. Zijn moeder wordt ernstig ziek en hij wordt vrijgelaten om haar te bezoeken. Hij moet zich nog wekelijks melden, tot hij in oktober 1941 definitief in vrijheid wordt gesteld. Zijn herinneringen aan zijn gevangenschap heeft hij kort na zijn vrijlating opgeschreven