P. Jongeling: De wedloop met de dood

Bij het oprukken van de Russen in april 1945 wordt kamp Sachsenhausen, waar de auteur drie jaar heef verbleven, door de Duitsers ontruimd. Er volgen dagenlange marsen door de bossen om de gevangenen van verschillende nationaliteiten voor de bevrijders te verbergen. Er is geen eten en drinken. Men overnacht in boerenschuren of in de bossen. Veel mensen sterven of worden door de Duitsers ''op de vlucht " neergeschoten. Men eet kruiden en groen en drinkt uit de beek, op het laatst worden er zelfs kadavers gegeten. Het Zwitserse Rode Kruis brengt voedselpakketten en in Schwerin volgt eindelijk de bevrijding Bij het oprukken van de Russen in april 1945 wordt kamp Sachsenhausen, waar de auteur drie jaar heef verbleven, door de Duitsers ontruimd. Er volgen dagenlange marsen door de bossen om de gevangenen van verschillende nationaliteiten voor de bevrijders te verbergen. Er is geen eten en drinken. Men overnacht in boerenschuren of in de bossen. Veel mensen sterven of worden door de Duitsers ''op de vlucht " neergeschoten. Men eet kruiden en groen en drinkt uit de beek, op het laatst worden er zelfs kadavers gegeten. Het Zwitserse Rode Kruis brengt voedselpakketten en in Schwerin volgt eindelijk de bevrijding Pseudoniem van P.Jongeling: Piet Prins. Het verslag is door de heer Jongeling vlak na zijn thuiskomst op schrift gesteld. Nog datzelfde jaar is het in afleveringen gepubliceerd in de Nieuwe Provinciale Groninger Courant, waarvan de heer Jongeling hoofdredacteur was geworden. In 1950 volgde een publicatie in het Gereformeerd Gezinsblad en in 1995 is het opnieuw in het Nederlands Dagblad, een voortzetting van het Gereformeerd Gezinsblad, gepubliceerd. De schoonzoon van de heer Jongeling, de heer de Vries, heeft een aan de hand van de eerste publicatie uitgetypt exemplaar naar het NIOD gestuurd