Amsterdammers wachten in een distributiekantoor geduldig op hun beurt om een distributiebroodkaart in ontvangst te nemen...

Amsterdammers wachten in een distributiekantoor geduldig op hun beurt om een distributiebroodkaart in ontvangst te nemen. Reeds voor de oorlog was de Nederlandse bevolking vertrouwd geraakt met het distributiesysteem. Het systeem had tot doel de schaarse middelen zo eerlijk mogelijk onder de bevolking te verdelen. De gebeurtenissen van de meidagen van 1940 hadden het economisch leven dusdanig verstoord, dat een groot aantal producten nu alleen nog met distributiebonnen verkrijgbaar was. Benzine en diesel tekorten dienden zich al vrijwel direct na het uitbreken van de oorlog aan. Brood, bloem koffie en thee gingen in juni 1940 op de bon. Het distributieapparaat had ten doel schaarse artikelen rechtvaardig onder de bevolking te verdelen. Iedere Nederlander had een distributiestamkaart waarmee distributiebonnen verkrijgbaar waren. Met die bonnen kon een bepaalde hoeveelheid levensmiddelen of andere schaarse artikelen gekocht worden. Wanneer bepaalde artikelen 'op de bon' waren, betekende dat nog niet dat ze ook daadwerkelijk voorradig waren. Om te vermijden dat men er te laat bij was, vormden zich lange rijen voor de winkels.