Harster, dr.

Harster, dr. Wilhelm Geboren 21 juli 1904 te Kelheim an der Donau, waar zijn vader een belangrijke functie bij de politie had. Studeerde te München rechtswetenschappen en behaalde zijn doctorstitel te Erlangen. In 1929 legde hij de z.g. Bayerische Staatskonkurs af, nodig om een positie van rechter of advocaat te kunnen innemen. Daarna Assessor bij de criminele recherche van het Polizeipräsidium te Stuttgart. In 1931 werd Harster medewerker van de leider der politieke afdeling van de Kriminalpolizei. Deze afdeling wordt in 1933 zelfstandig en onmiddellijk onder de minister van Binnenlandse Zaken van Württemberg geplaatst. In 1936 komt er dan een staatspolitie voor geheel Duitsland. Van de afdeling Stuttgart was Harster inmiddels plaatsvervangend leider geworden. In oktober 1937 wordt Harster dit van de Staatspolizeileitstelle te Berlijn. In 1938 leider van de Staatspolizeileitstelle te Innsbruck. In oktober 1939 wordt hij tijdelijk Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des SD in Krakau. Dan inspecteur van de Sicherheitspolizei te Kassel. In juli 1940, wegens minder goede verhouding Seyss-Inquart-Dr. Nockemann wordt Harster BdS in Nederland (in de rang van Standartenführer, vervolgens in 1941 Oberführer, 1942 Brigadeführer). Harster wordt eind augustus 1943 tot BdS in Italië benoemd, waar hij in de herfst 1944 tot SS-Gruppenführer wordt bevorderd. Veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf, gerekend van augustus 1947, op grond van: 1e de voorbereiding en uitvoering der deportatie van de Joden uit Nederland en 2e het instandhouden van het Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort, zonder dat er voor een verantwoorde en redelijke behandeling der gevangenen werd gezorgd. Het derde punt van de aanklacht, het in Schutzhaft nemen van Nederlanders zonder enige vorm van proces, werd Harster niet toegerekend, daar deze maatregel ook in andere landen was toegepast, zij het wellicht in mildere vorm. In 1955 werd Harster vrijgelaten.