Mouwband 'Oranje N.B.S.' van Max Koole

Marinus Cornelis 'Max' Koole (16 januari 1918 te Lemmer - 6 juni 2008 te Heerenveen) en Marguérite Yvonne Koole-Dronkers (9 april 1919 te Batavia - 19 juli 2004 te Heerenveen) woonden tijdens de oorlog in Lemmer. In mei 1940 zat Max nog voor zijn studie in Rotterdam waar hij het bombardement en de capitulatie meemaakte. Zijn vader kwam om bij een poging tot het onschadelijk maken van een Engelse bom bij Lemmer op 27 juli 1940. Max ging in Lemmer in het verzet, was betrokken bij wapendroppings en uiteindelijk bij de bevrijding van Lemmer als BS-er. Zijn vrouw Yvonne en hij kregen hun eerste kind Richard rond kerst 1944. Verzetskameraden van Max noemden hem liefkozend ‘de lytse terrorist’. De vader van Yvonne is uit hongerend Den Haag op de fiets naar Friesland gekomen om de baby te zien. Op zijn terugreis is de boot waarop hij zat gebombardeerd. Na de bevrijding arresteerde de verzetsgroep van Max een Duitse officier die claimde van alle doen en laten van de verzetsgroep op de hoogte te zijn geweest. Hij kende de namen en wist bij welke acties ze betrokken waren. Hij vroeg om een typemachine om het hele verhaal uit te typen, en het bleek allemaal te kloppen. Een kostganger van de buurvrouw van Max bleek alles te hebben verraden. Op de vraag waarom hij daar niets mee had gedaan antwoordde de officier dat hij een dergelijke manier van handelen lafhartig vond. Na de oorlog heeft deze officier nog jaren contact gehad met de leider van de verzetsgroep, Willem Beijering. Richard Koole heeft zijn beide ouders rond 1995 gevraagd om hun herinneringen aan de oorlog op te schrijven. In 2020 schenkt hij deze verslagen samen met de NBS-mouwband van zijn vader aan het Fries Verzetsmuseum.