Replica naar het ontwerp van het bonnenvest gedragen door Jacoba Johanna ('Jacoba') van Tongeren (Ba...

Replica naar het ontwerp van het bonnenvest gedragen door Jacoba Johanna ('Jacoba') van Tongeren (Bandoeng [Nederlands-Indië], 14 oktober 1903 – Bergen, 15 september 1967). Verzetsdeelneemster. I. Een vest zonder armen, met aan voor en achterzijde in totaal 12 vakken voor het smokkelen van bonkaarten. Daarvan 6 aan de voorzijde, en 6 aan de achterzijde van het vest. Vanaf de taille zitten aan zowel de rechter- als de linkerzijde van het vest 3 bretels, bedoeld om de beenkappen die bij het vest horen omhoog te houden. II. Beenkap, gemaakt van donkerblauw textiel. Aan de kap zitten 4 vakken voor het smokkelen van bonkaarten. De kap moet rondom het bovenbeen worden gedraaid, dichtgemaakt met een drukknoopsluiting en vastgezet met de bretels die aan het bonnenvest zitten. Op de kap is een rode letter ‘R’ geborduurd, om aan te geven dat voor het rechterbeen is. III. Beenkap, gemaakt van donkerblauw textiel. Aan de kap zitten 4 vakken voor het smokkelen van bonkaarten. De kap moet rondom het bovenbeen worden gedraaid, dichtgemaakt met een drukknoopsluiting, en vastgezet met de bretels die aan het bonnenvest zitten. Op de kap is een rode letter ‘L’ geborduurd, om aan te geven dat deze voor het linkerbeen is. Jacoba van Tongeren gaf tijdens de bezettingsjaren leiding aan de verzetsgroep “Groep 2000”. De medewerkers van Groep 2000 waren uit veiligheidsoverwegingen bekend bij naam maar aan de hand van een nummer, dat werd toegekend volgens een door van Tongeren bedacht systeem. Zelf had Van Tongeren het nummer 2000 waar uiteindelijk de naam “Groep 2000” van werd afgeleid. Groep 2000 hield zich bezig met het onderbrengen, onderhouden, en ondersteunen van onderduikers. De betroffen Joden, mannen die aan de arbeitseinsatz probeerden te ontkomen, en mensen die zich openlijk verzette tegen de Duitse overheersing en de Jodenvervolging. Jacoba van Tongeren hield zich onder andere bezig met het bemachtigen en distribueren van bonkaarten, bedoeld voor het levensonderhoud van de onderduikers. Voor het distribueren verstopte Jacoba de bonkaarten in een speciaal voor haar ontworpen ‘bonnenvest’ dat ze onder haar kleding droeg. Het leverde haar de bijnaam ‘de Bonnenkoningin’ op.