Getuigen Verhalen, Anna's Stille strijd: Doven in de oorlog, interview 10

De geïnterviewde is geboren op 22 augustus 1929 in Rotterdam. Hij is een dove. Van 1933 tot 1946 heeft hij in Rotterdam op school gezeten. Daarna is hij gaan werken. Hij was 9 jaar toen de oorlog begon, hij begreep toen totaal niet wat er gebeurde. Hij maakte de bombardementen in Rotterdam erg bewust mee. Hij schuilde op school in de schuilkelder. Hij zag dat de huizen in zijn woonbuurt deels waren verwoest. Er was brand en chaos. Zijn vader had geweigerd voor de Duitsers te werken. Daarom moest hij naar een strafkamp in Groningen. Daar zat hij toen al 3 jaar. De geïnterviewde besloot met zijn broer naar zijn vader te gaan. Ze gingen via Gouda en Zwolle naar Groningen. Ze kregen te horen dat hun vader inmiddels in Delfzeil zat. Ze gingen naar Delfzeil en vonden daar hun vader en broer. De broers moesten daarna ergens anders verblijven omdat er anders niet genoeg eten was. Ze gingen turf steken op een boerderij. De geïnterviewde had het vreselijk zwaar, het was zwaar werk en hij werd geslagen als hij iets verkeerd deed. Op 14 april gingen ze terug naar Groningen. Daar vochten de Canadezen tegen de Duitsers. Te voet en met gestolen fietsen gingen ze weer richting Rotterdam. Daar vonden ze hun moeder en uiteindelijk kwam de hele familie weer bij elkaar in hun huis. Van zijn 9e tot 14e jaar had de geïnterviewde heel weinig informatie over de oorlog. Hij wist ook weinig af van de Jodenvervolging, pas na de bevrijding werd dat allemaal duidelijk.