Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Tijmen van Veen

Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’. Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk". Tijmen van Veen Tijdens de razzia zag Tijmen de V2's naar Londen overvliegen. Hij heeft aan een nicht van zijn vrouw zijn verlovingsring mee kunnen geven terwijl andere vrouwen hysterisch met de colonne mee liepen. Op het IJsselmeer schoot een soldaat op een overvliegend vliegtuig en kreeg op zijn kop van de officier. Tijmen werd tewerkgesteld bij de spoorwegen, waar hij gebombardeerde treinen weer op de rails moest helpen zetten. Nederlanders hadden het beter dan Russen en Polen die als derderangs burgers werden behandeld. Tijmen kreeg desondanks buiktyfus en moest doodskoortsen doorstaan in een ziekenhuis. Via een boodschapper in Rotterdam kregen zijn ouders de indruk dat Tijmen overleden was. Aangekomen in Rotterdam dachten mensen dat hij als soldaat van het front kwam, zo slecht zag hij eruit. Tijmen leest een brief voor die hij aan zijn voormalige werkgever heeft geschreven om het bedrijf aan het verleden te helpen herinneren.