Sąd Grodzki w Łowiczu

Z chwilą zakończenia II wojny światowej w 1945 roku Sąd Grodzki w Łowiczu podjął działalność w nowych warunkach ustrojowych na podstawie dekretu z dnia 14 marca 1945r. Dekret ten w zasadzie utrzymywał w mocy prawo o ustroju sądów powszechnych z dnia 6 lutego 1928 roku . Dekret zwracał szczególną uwagę na zachowanie osoby sędziego, który powinien w służbie i poza służbą strzec powagi Sądu. Nie wolno mu także było brać udziału w wystąpieniach, które mogłyby osłabić zaufanie do jego bezstronności, wierności do ustroju czy władz demokratycznego Państwa Polskiego. Sąd grodzki był najniższym szczeblem w organizacji sądownictwa powszechnego. Sprawy należące do zakresu działania sądu grodzkiego rozpatrywał jeden sędzia. Sąd rozpoznawał w pierwszej instancji drobniejsze sprawy cywilne i karne oraz udzielał innym sądom lub władzom pomocy sądowej. Odwołania od decyzji sądu grodzkiego rozpoznawał w drugiej instancji sąd okręgowy w składzie dwóch sędziów okręgowych i jednego sędziego grodzkiego. Na stanowisko sędziego grodzkiego mógł być powołany każdy, kto posiadał: obywatelstwo polskie i korzystał z pełni praw cywilnych i obywatelskich, skończył 25 lat, ukończył uniwersyteckie studia prawnicze, odbył aplikację sądową i złożył egzamin sędziowski. Urzędników Sądu Grodzkiego w Łowiczu mianował i zwalniał Minister Sprawiedliwości. Na czele sądu grodzkiego stał kierownik Sądu Grodzkiego, sprawujący ogólny nadzór nad sędziami, notariuszami oraz administracją sądową. Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z 4 grudnia 1945 r. wprowadzono regulamin wewnętrzny urzędowania sądów apelacyjnych, okręgowych i grodzkich w sprawach niespornych. Na podst. § 2 w sądach grodzkich zaprowadzono repertoria Ns - dla wszelkich spraw z zakresu sądownictwa niespornego, dla których nie było odrębnych repertoriów, Zg - dla spraw uznania za zmarłego, o stwierdzenie zgonu, o uchylenie postanowienia o uznaniu za zmarłego i o uchylenie postanowienia o stwierdzenie zgonu. W roku 1946 Minister Sprawiedliwości wydał rozporządzenia o zaprowadzeniu kolejnych repertoriów. Dotyczyły one repertorium Op - dla spraw ustanowienia opieki, kurateli czy nadzoru nad majątkiem dziecka, oraz repertoria Sp - do których wpisywano sprawy: zabezpieczenia spadku, spisu inwentarza spadkowego, wyjawienia przedmiotów spadkowych, ogłoszeń testamentu, przyjęcia lub rezygnacji ze spadku, stwierdzenie praw, likwidacji czy działu spadku. Sprawy odwoławcze od orzeczeń Sądu Grodzkiego w Łowiczu rozpatrywał Sąd Okręgowy w Warszawie. W 1947 roku utworzono w Skierniewicach Wydział Zamiejscowy Sądu Okręgowego w Warszawie. Sąd ten był jednostką nadrzędną dla Sądów Grodzkich w Łowiczu, Skierniewicach i Żyrardowie z własnością obejmującą wszystkie sprawy, do których rozpoznania były sądy okręgowe. Na podstawie rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z listopada 1947 roku Sąd Grodzki w Łowiczu stał się sądem, w którym były prowadzone i zakładane księgi wieczyste oraz zbiory dokumentów. Od 1 lipca 1949 roku utworzono Sąd Apelacyjny w Łodzi, w związku z tym został zmieniony zasięg terytorialny Sądu Okręgowego w Warszawie. Wydział Zamiejscowy w Skierniewicach oraz Sądy Grodzkie w Łowiczu i Skierniewicach zostały włączone do Sądu Okręgowego w Łodzi, tym samym ograniczając właściwość terytorialną Wydziału Zamiejscowego w Skierniewicach . Sąd Grodzki w Łowiczu został zlikwidowany na podstawie ustawy z dnia 20 lipca 1950 roku o zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych. Mocą rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 27 listopada 1950 r. o dostosowaniu sądów powszechnych do nowych przepisów ustrojowych Sąd Grodzki w Łowiczu stał się Sądem Powiatowym w Łowiczu dla powiatu łowickiego. Repertoria spraw cywilnych, niespornych i uznania osób za zmarłych z lat 1946-1949 (sygn. 1-4). Akta spraw niespornych Ns 1946-1950: o zwolnienie ze złożenia metryki, odtworzenie i sprostowanie metryk, zgodę na zawarcie związku małżeńskiego (sygn. 5-17). Akta spraw opiekuńczych Op 1945-1946 [1951-1952]: o ustanowienie opieki nad nieletnim (sygn. 18). Akta spraw egzekucyjnych E 1946-1950 [1951], o usunięcie z majątku spadkowego, zażalenie na postanowienie komornika (sygn. 19-21). Akta spraw spadkowych Sp 1948-1950: o stwierdzenie prawa do spadku, przechowanie testamentu, spis i zabezpieczenie majątku (sygn. 22-40). Akta spraw cywilnych C 1945-1950: o ustanowienie ojcostwa i ustalenie wysokości alimentów, odtworzenie dyplomu mistrzowskiego, rozwiązanie umowy dzierżawy (sygn. 41-108). Akta spraw cywilnych Co 1945-1950 [1951]: o eksmisję z lokalu, zwrot zaległej zapłaty, wprowadzenie w posiadanie nieruchomości, stwierdzenie prawa do spadku (sygn. 109-140). Akta spraw o stwierdzenie zgonu Zg 1946-1950 [1951] (sygn. 141-770) Akta spraw karnych Kg 1945-1950 [1951-1952]: o kradzież, nielegalną sprzedaż, pobicie, niedopełnienie warunków sanitarnych, spowodowanie śmierci żony (sygn. 771-775). Komornik Sądu Grodzkiego 1945-1950 (sygn. 776-811). Akta osobowe Jana Gogolewskiego i L. Skup [1926] 1945-1947 (sygn. 812-813). Akta spraw 1945-1953 (sygn. 814-846).