Sąd Grodzki w Otwocku

Repertoria i skorowidze [1926] 1929-1950 [1952] sygn. 1-117 Akta spraw cywilnych [1872] 1929-1950 [2000] sygn. 118-8119, 9044-9057, 13756 Akta spraw karnych [1919] 1929-1950 sygn. 8120-9043 Kancelaria Sądu 1929-1947 sygn. 9058-9147 Akta osobowe 1938-1960 sygn. 9148-9152 Akta komorników: Kancelaria komorników 1933-1940 sygn. 9153, 9674, 10843 - 10869, 13047 Akta komornika Stanisława Opolskiego [1924-1928] 1929-1933 [1934-1939] sygn. 10870 - 11733, 13412 - 13415, 13417 - 13519 Akta komornika Stefana Kraszewskiego [1931] 1933 [1934-1939] sygn. 9154 - 9360 Akta komornika Zygmunta Rybaka [1926-1932] 1933-1934 [1935-1945] sygn. 9361 - 9665 Akta komornika Adama Gospodarowicza [1930-1933] 1934-1937 [1938-1943] sygn. 9666 - 9673, 9675 - 10842 Akta komornika Jana Śledzińskiego [1921, 1934-1936] 1937-1938 [1940] sygn. 11734-11969 Akta komornika Stefana Alchimowicza [1927-1937] 1938-1943 sygn. 11970-13339, 13416 Akta komornika Franciszka Fabińczuka 1945, 1948-1949 sygn. 13340-13411 Rozporządzeniem Prezydenta RP z dnia 6 lutego 1928 r. wprowadzono nowe "Prawo o ustroju sądów powszechnych" które z dniem 1 stycznia 1929 r. zniosło sądy pokoju. Wymiar sprawiedliwości w pierwszej instancji miały sprawować sądy grodzkie. Zespół sędziowski tworzyli niezawiśli sędziowie, jeden z nich wyznaczony przez Ministra Sprawiedliwości był jednocześnie naczelnikiem i kierownikiem sądu. Utrata niepodległości przez Polskę w 1939 r. stanowi cezurę końcową działalności Sądu Grodzkiego. Dnia 26 .10.1939 r. Generalny Gubernator w imieniu władzy niemieckiej wydał Rozporządzenie nr 42 o odbudowie wymiaru sprawiedliwości w Generalnym Gubernatorstwie. W myśl tego rozporządzenia na terenach okupowanych działało sądownictwo niemieckie i polskie. 19.02.1940 r. ukazało się Rozporządzenie nr 51 w sprawie funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w Generalnym Gubernatorstwie, odnoszące się do sądownictwa, które mogło być dopuszczone, o ile nie ingerowało we właściwości sądownictwa niemieckiego w sprawach karnych. Sąd polski mógł rozpatrywać sprawy które zostały przekazane przez władze niemiecką władzom polskim, po uprzednim sprawdzeniu każdej sprawy przez niemieckiego prokuratora Sądu Specjalnego w Warszawie, który decydował jaki sąd, polski czy niemiecki ma ją rozpatrywać. W sądach polskich obowiązywały polskie ustawy i rozporządzenia. Sądownictwo polskie w pierwszej instancji wykonywały sądy grodzkie. Cezurą końcową działalności sądów z okresu okupacji jest rok 1944 - odzyskanie niepodległości. Podstawą organizacji sądów grodzkich na ziemiach polskich, po wyzwoleniu w 1944 r. , była ustawa z dnia 6 lutego 1928 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, opublikowana w Dzienniku Ustaw nr 12 z 1928 r., zmieniona później ustawami z 1932 r. (Dz. U. RP. Z 1932 r., nr 102, poz. 863) i z 1937 r. (Dz. U. R.P. z 1937 r., nr 30, poz. 220) oraz Dekretami Komitetu Wyzwolenia Narodowego z 1944 r.. Sądy Grodzkie rozpatrywały drobne sprawy z zakresu prawa cywilnego i karnego. Na mocy ustawy z dnia 20 lipca 1950 roku o zmianie prawa o ustroju sądów powszechnych ( Dz. U. R.P. z 1950 r., nr 38) sądy grodzkie przestały istnieć, powołano sądy powiatowe.