Dood spoor, 2000

De reportage start vanaf 4.10 minuten. Alphons Katan, zoon van de joodse Alexander Katan, vertelt over de zoektocht naar de overblijfselen van zijn vader. Aanleiding is een foto van zijn zwaar mishandelde vader in concentratiekamp Mauthausen. <br/>Alphons vertelt dat zijn invalide vader een huiswerkinstituut had aan huis in de Transvaalstraat in Leeuwarden. Oud-leerlinge C. Tijmens–Faber meldt dat Katan streng maar rechtvaardig was, ook had hij veel gevoel voor humor. <br/>Alphons vertelt bij zijn woning in Frankrijk dat hij op 12-jarige leeftijd zijn beide ouders verloor. Pas op zijn 67e heeft hij de moed om op zoek te gaan naar het verhaal over zijn ouders. Hij bladert door het fotoalbum dat later gevonden is door de nieuwe bewoners van het huis aan de Transvaalstraat. Zijn vader was zwaar invalide en gebonden aan een rolstoel, zijn moeder was klein van stuk. Beide ouders waren zichtbaar blij met hun enige kind, Alfons. <br/>Alexander vroeg in een brief aan de SD (Sicherheitsdienst) of hij, als huiswerkbegeleider, uitgezonderd kon worden van de nieuwe maatregelen dat Joden geen onderwijs mochten geven aan niet-Joden (vanaf 29 augustus 1941). Ook schreef hij naar de burgemeester, de provincie, het ministerie en de Joodse Raad.<br/>Omdat zijn ouders niet de verplichte Jodenster droegen werden zij meegenomen door de Nederlandse politie. Alphons bleef achter bij het huis en werd later opgehaald door joodse vrienden. Zijn vader heeft hij niet meer gezien, zijn moeder nog een paar keer achter het raam van de gevangenis Blokhuispoort. Voor het laatst zag hij haar bij het station waar ze vertrok naar Westerbork. Zijn vader wordt september 1942, vanuit dezelfde gevangenis, overgebracht naar strafkamp Amersfoort. Hier schrijft hij de laatste brief aan zijn gezin. In november 1942 gaat hij op transport naar concentratiekamp Mauthausen in Oostenrijk waar gevangenen uit heel Europa kwamen.