Underdûkers, 1993

Direct na de aanvang van de Tweede Wereldoorlog werden door de Duitse bezetter maatregelen ingesteld, met name gericht op de Joden. Om oppakken te voorkomen was het zaak op tijd onder te duiken. <br/>In het Verzetsmuseum Friesland in Leeuwarden (Ljouwert) vertelt Gerk Koopmans meer over het onderduiken. In het museum is de onderduikplek op een boerderij in Jubbega (Jobbegea) exact nagebouwd. Soms zaten op deze boerderij wel zeven mensen onder de vloer. <br/>Onderduikers konden zich soms vrij bewegen als ze een andere identiteit hadden gekregen maar bij dreigend gevaar moesten ze voor langere tijd onderduiken. Om de tijd door te brengen vermaakte men zich met bijvoorbeeld het beschilderen van bordjes, het maken van houten bordjes met bijbelteksten, sieraden maken van munten. Dit handwerk werd verkocht en met de opbrengst financierde men het verzet.<br/>Op het toppunt van de oorlog zaten in Nederland 300.000 mensen ondergedoken om te ontkomen aan verschillende maatregelen waaronder tewerkstelling in Duitsland of transport naar concentratiekampen. Om de kosten voor de gastgezinnen van onderduikers te vergoeden organiseerde het Nationaal Steun Fonds (NSF) loterijen, verkocht handwerk, ontving geld uit overvallen en sloot leningen af.