A.A. jr. Oomes: Dagboek ; Herinneringen aan mijn P.O.W. tijd

André Oomes (1922-2006) woont met zijn familie in Soerabaja. Zijn moeder overlijdt in 1940. Als dienstplichtig militair bij het KNIL wordt hij in juli 1941 opgeroepen naar Magelang waar hij in opleiding gaat tot radiotelegrafist bij de genie. Zijn eenheid is in Tjimahi en Tjileuntja niet direct bij gevechten betrokken en daardoor wordt hij niet gelijk krijgsgevangen gemaakt. Voor zijn eigen veiligheid sluit hij zich bij een voorbijkomende colonne krijgsgevangenen aan en komt zo in juni 1942 in krijgsgevangenkamp Tjilatjap. De vader van André gaat als weduwnaar met zijn jongere zonen Tom en Frans naar een burger-interneringskamp. In januari 1943 wordt André via Singapore naar Birma verscheept om als dwangarbeider te werken aan de Birma-Siamspoorweg in Koetjie en Non Pladuk. De laatste oorlogsmaanden werkt hij in kolenmijn Fukuoka in Japan in krijgsgevangenkamp Miata. In oktober 1945 keert hij met een Amerikaans marineschip terug naar Indonesië. André Oomes (1922-2006) woont met zijn familie in Soerabaja. Zijn moeder overlijdt in 1940. Als dienstplichtig militair bij het KNIL wordt hij in juli 1941 opgeroepen naar Magelang waar hij in opleiding gaat tot radiotelegrafist bij de genie. Zijn eenheid is in Tjimahi en Tjileuntja niet direct bij gevechten betrokken en daardoor wordt hij niet gelijk krijgsgevangen gemaakt. Voor zijn eigen veiligheid sluit hij zich bij een voorbijkomende colonne krijgsgevangenen aan en komt zo in juni 1942 in krijgsgevangenkamp Tjilatjap. De vader van André gaat als weduwnaar met zijn jongere zonen Tom en Frans naar een burger-interneringskamp. In januari 1943 wordt André via Singapore naar Birma verscheept om als dwangarbeider te werken aan de Birma-Siamspoorweg in Koetjie en Non Pladuk. De laatste oorlogsmaanden werkt hij in kolenmijn Fukuoka in Japan in krijgsgevangenkamp Miata. In oktober 1945 keert hij met een Amerikaans marineschip terug naar Indonesië.