Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Piet van Vliet

PIET VAN VLIET. Piet was geen held, vindt hij van zichzelf, en ging mee met de razzia. Na de oorlog werd hij als slap bestempeld. De mannen die niet waren meegegaan hadden zogenaamd allemaal in het verzet gezeten zegt Piet. Per boot werd hij naar Wezep gebracht. Politieagenten, brandweer en NSB'ers mochten terug naar Rotterdam. De trein naar Duitsland kreeg een aanrijding. Piet wordt daar geëmotioneerd over. In Bremerhaven moest hij wagons leegmaken. Door de honger ging hij bedelen. Door de bombardementen ging de rails kapot en ook daar moest Piet bij helpen. Na een bombardement ging de trein zwerven en werd de situatie beroerder. Piet weet op een onsentimentele manier de situaties te beschrijven waarin hij terecht is gekomen. SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk". PIET VAN VLIET. Piet was no hero, he thinks of himself, and went along with the raid. After the war he was labelled as weak. The men who did not go along had supposedly all been in the resistance, says Piet. He was taken to Wezep by boat. Police officers, fire brigade and NSB members were allowed to return to Rotterdam. The train to Germany had a collision. Piet becomes emotional about that. In Bremerhaven he had to empty wagons. Because of hunger he started begging. The bombings destroyed the rails and Piet had to help with that too. After a bombing the train started wandering and the situation became worse. Piet is able to describe the situations he ended up in in an unsentimental way. SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions. The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’. The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”. PIET VAN VLIET. Piet war kein Held, dachte er von sich und machte den Überfall mit. Nach dem Krieg galt er als schwach. Die Männer, die nicht mitkamen, seien alle im Widerstand gewesen, sagt Piet. Er wurde mit dem Boot nach Wezep gebracht. Polizisten, Feuerwehrleute und NSB-Mitglieder durften nach Rotterdam zurückkehren. Im Zug nach Deutschland kam es zu einem Unfall. Piet wird darüber emotional. In Bremerhaven musste er Waggons leeren. Aus Hunger begann er zu betteln. Durch die Bombenangriffe wurden die Gleise zerstört und auch dabei musste Piet helfen. Nach einem Bombenangriff begann der Zug zu verfahren und die Situation verschlimmerte sich. Piet versteht es, die Situationen, in denen er sich befindet, unsentimental zu beschreiben. ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten. Die...