Nijmegen, verzetsmonument (1)

Het verzetsmonument in Nijmegen is opgericht ter nagedachtenis aan de gesneuvelde verzetsmensen en in het bijzonder aan verzetsman Jan van Hoof. Jan Jozef Lambert van Hoof, geboren op 7 augustus 1922, was student en lid van de Geheime Dienst Nederland. Hij verzamelde maandenlang informatie over de Waalbruggen en de daar aangebrachte explosieven. Na een grondig onderzoek, ingesteld door de minister van Oorlog, is in 1951 'met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid vastgesteld' dat Van Hoof op 18 september 1944 tijdens gevechten de springladingen onder de Waalbrug heeft uitgeschakeld. De bezetter ontdekte echter de sabotagedaad en wist de explosieven opnieuw te zekeren. Om onbekende redenen is de brug toch niet tot ontploffing gebracht. De commissie kwam tot het oordeel dat ‘Jan van Hoof daarom niet kan worden beschouwd als "de Redder" van de brug. Wel komt hem onvergankelijke eer toe voor hetgeen hij tot behoud van de brug als uitstekende daad van moed, beleid en trouw heeft verricht met inzet van zijn leven.’ Op 19 september 1944 kwam Van Hoof bij hotel 'Sionshof' (een verzamelpunt voor geallieerde militairen en oorlogsverslaggevers) met tekeningen van versterkingen van de bezetter rond de Waalbrug. Die middag loodste hij als gids een verkenningswagen van de Royal Engineers door de binnenstad. Op de Nieuwe Markt (vlak bij de spoorbrug) werd deze auto in brand geschoten. Van Hoof overleefde het voorval, maar werd alsnog opgepakt, mishandeld en gedood. Meerdere landen hebben Van Hoof postuum onderscheiden. Jan van Hoof lag eerst begraven in het Kronenburgerpark, vervolgens tot 1945 op Rustoord, daarna tot najaar 1969 op de Daalse weg (graf 18-1-6). Sindsdien rust hij op Erevelf Vredehof, sinds 2009 onder een grafsteen, waarop de juiste datum van overlijden (19 september 1944) vermeld wordt. Onthulling Het monument is onthuld op 17 september 1954.