Amsterdam, 'Van Randwijk-monument'

Het 'Van Randwijk-monument' herinnert de inwoners van Amsterdam aan de verzetsstrijder Hendrik Mattheus van Randwijk. De protestants-christelijke onderwijzer, schrijver, dichter en letterkundige Henk van Randwijk raakte in 1941 betrokken bij het ondergrondse verzet toen zijn collega-onderwijzer Kooistra hem vroeg of hij wilde meewerken aan het illegale blad Vrij Nederland. Begin 1942 werd Van Randwijk onder de schuilnaam Sjoerd van Vliet hoofdredacteur van het wekelijks verschijnende VN. Het ging hem echter niet alleen om de strijd tegen de bezetter en herstel van de Nederlandse democratie. Van Randwijk zag de bezetting niet allereerst als een politieke en economische crisis, maar als een culturele strijd richting een rechtvaardiger samenleving dan die voor de oorlog. Vanuit dit uitgangspunt ontstond er begin 1943 een meningsverschil binnen de groep medewerkers van VN. Een deel van hen splitste zich af en stichtte de orthodoxe 'Trouw-groep', waar het dagblad uit voort is gekomen. Van Randwijk is tijdens de bezettingsjaren tot twee keer toe gearresteerd door de bezetter wegens het verschaffen van onderdak aan joodse burgers. Hij wist zich echter iedere keer vrij te pleiten. In de loop van de oorlog werd hij vanwege zijn denkbeelden én verzetsactiviteiten de meest gezochte Nederlander. Na de bevrijding is Van Randwijk nog tot 1950 hoofdredacteur van Vrij Nederland gebleven. Na een intern meningsverschil over zijn kritiek op het PvdA standpunt inzake de onafhankelijkheid van Indonesië trad hij terug als hoofdredacteur. Op 7 mei 1966 is Henk van Randwijk gestorven op 57-jarige leeftijd. Onthulling Het monument is onthuld op 4 mei 1970 door de weduwe van Henk van Randwijk, mevrouw Ada van Randwijk-Henstra.