Maasbracht, monument voor H.E. Harden

Het monument voor H.E. Harden in Maasbracht (gemeente Maasgouw) is opgericht ter nagedachtenis aan de Britse militair die op 23 januari 1945 in de buurt van de brug over de Vlootbeek is gesneuveld. De 32-jarige korporaal Henry Eric Harden was gewondenverzorger bij het Britse Royal Army Medical Corps. Hij bevond zich op 23 januari 1945 in de commandopost van zijn onderdeel, toen het bericht kwam dat een sectie commando’s van het Britse korps mariniers in open veld doelwit was geweest van hevig Duits mitrailleurvuur. Drie zwaargewonden waren in de sneeuw achtergebleven, nadat de Britten dekking hadden gezocht. Terwijl de bezetter op hem schoot, ging Harden naar de gewonden toe. Hij moest zeker 150 meter door het weiland kruipen om het eerste slachtoffer te bereiken. Aan zijn kleding was te zien dat hij een 'hospik' was. Desondanks bleven de Duitse soldaten de sneeuwvlakte onder vuur houden. Harden gaf de gewonden een voor een eerste hulp. Daarna kroop hij terug om rapport uit te brengen in de commandopost. Vervolgens ging hij opnieuw naar de gewonden toe. De marinier Wheeler lag het minst ver verwijderd van het punt waar de dekkingsmogelijkheid ophield. Wheeler had een zware beenwond opgelopen. Toen de Duitse soldaten begrepen naar wie Harden onderweg was, concentreerden ze hun vuur. Toch kwam Harden onverschrokken overeind, nam Wheeler op de schouders en begon zigzaggend aan de terugweg. Nadat hij hem in veiligheid had gebracht, draaide hij zich weer om. Zijn kameraden zagen hoe hij bloedde uit een wond in de zij en dat er kogelgaten zaten in zijn uitrusting. Ze maanden hem te wachten totdat de tanks zouden arriveren. Maar Harden ging door en riep dat elke minuut telde. Hij gebaarde om hulp. Twee mariniers kwamen uit de dekking en volgden Harden, kruipend met een brancard achter zich aan. Ze legden de hevig bloedende marinier Wales op de brancard en begonnen terug te lopen. Het Duitse vuur werd steeds heviger. Harden sprak iedereen moed in en hield kalm een rode kruisvlag omhoog. De gewonde Wales werd nog een keer door kogels getroffen en zou even later aan zijn verwondingen bezwijken. Nogmaals begaf Harden zich met de twee vrijwilligers op weg, nu naar het derde slachtoffer. Luitenant Corey bleek al in doodstrijd toen ze hem bereikten. Ze waren bijna buiten schotbereik toen een kogel Harden in het hoofd trof. Hij was op slag dood. Sergeant-majoor Bennet sprong uit de dekking en hielp de zwaargewonde luitenant in veiligheid te brengen. Bennet schreef dezelfde dag nog een gedetailleerd rapport over de reddingsacties. Korte tijd later werd aan korporaal Henry Eric Harden postuum het Victoria Cross toegekend. De andere in de oorlog gedecoreerde leden van de Britse medische troepen waren allen officieren. De Britse generaal die het woord voerde bij de postume uitreiking van de onderscheiding, zei letterlijk: 'I do not remember ever reading anything more heroic'. Onthulling Het monument is onthuld in februari 1971 door majoor Huth.