P.A. Boot, 1851-2011

Inleiding Pieter Adolf Boot (1913-2011) werd in Vlissingen geboren waar zijn vader werkzaam was bij de bouw van een hal voor de scheepswerf De Schelde. In 1919 verhuisde het gezin naar Zonnemaire waar zijn vader de timmermanszaak van M.L. Schilperoort had gekocht. Piet ging daar op de lagere school waar hij zeven klassen doorliep. In die extra zevende klas, met slechts enkele leerlingen, leerde hij onder meer de beginselen van meet- en wiskunde. Daarna ging Piet naar Zierikzee waar hij de Ambachtsschool volgde. Aansluitend volgde hij de avondschool voor vakonderwijs. Vader Boot zag zijn zoon als opvolger in zijn zaak en voelde daarom niets voor doorleren. Na veel aandrang van Piet, daarin gesteund door zijn grootmoeder, en een bezoek aan de directeur van de Ambachtsschool gaf vader toe onder deze voorwaarden: overdag werken in de zaak, 's avonds studeren, ook op zaterdagavond, en zondagmorgen naar de kerk. In 1932 ging Piet als tekenaar aan de slag bij architect Joh. Hoogenboom in Renesse. Zijn enige loon bestond uit twee uur les op zaterdag in kunstgeschiedenis en omgangsvormen. Nadat Piet was gezakt voor het voorbereidende examen voor bouwkundig opzichter ging hij op zaterdagen lessen volgen in Den Haag. Dat betekende om half zes vertrekken uit Zonnemaire en met de tram, boot en trein naar Den Haag waar hij van half elf tot vier uur werd volgestopt met leerstof. Om half tien 's avonds was hij weer in Zonnemaire terug. In mei 1936 slaagde Piet voor het voorbereidende examen en in 1939 en 1940 voor het diploma. In 1940-1942 volgde hij de studie hogere bouwkunst in Amsterdam. Ondertussen begeleidde hij als opzichter-tekenaar een aantal bouwprojecten. In 1943 werd hij benoemd tot districtsopzichter bij de Centrale Dienst voor Bouw- en Woningtoezicht en Gemeentewerken Noord-Zeeland met Oosterland als standplaats. Piet trouwde na een verloving van vijf jaar met Nel van Sluis uit Brouwershaven. Vanwege de evacuatie kwam hij als tekenaar terecht bij de Hoofdinspectie voor de Volkshuisvesting in Den Haag. Op het eind van de oorlog dook Piet Boot onder om aan tewerkstelling in Duitsland te ontsnappen. Na de bevrijding keerde hij terug naar Oosterland. In 1949 werd hij hoofdopzichter en adjunct-directeur met Zierikzee als standplaats. Vanwege de gemeentelijke herindeling verhuisde hij naar Tholen waar Piet Boot directeur werd van de toen verkleinde dienst. In 1971 werden de gemeenten op het eiland Tholen samengevoegd en werd hij directeur van gemeentewerken wat hij bleef tot zijn pensionering in 1978. Daarna was hij bij allerlei bouwprojecten betrokken, zoals voor de Nederlandse Protestantenbond waaraan hij zich zeer verbonden voelde. In 1987 keerde hij terug naar Zierikzee waar hij met zijn vrouw tot de eerste bewoners van de Vrijburg behoorde. Ook in Zierikzee was hij op allerlei manieren actief, in het bijzonder voor Goemanszorg, Stad en Lande, Heemschut en de Stichting Oude Zeeuwse Kerken. Naar aanleiding van het plan voor het kerkcentrum aan de Ring in Nieuwerkerk kopte de PZC in 2004 terecht: 'Doener Piet Boot laat zijn sporen na in Zeeland'. Na zijn overlijden werd bekend dat hij een groot legaat had nagelaten aan het Streek- en Landbouwmuseum Goemanszorg in Dreischor. Zijn verdiensten voor dat museum waren groot. Daarom noemde het museumbestuur de door hem ontworpen schuur, die bij het museum werd gebouwd, de Piet Bootschuur. De bibliotheek en zijn archief kwam terecht bij het genoemde museum. Deze behield een deel van de boeken en bracht het restant naar het Gemeentearchief. Een klein deel van de boeken werd opgenomen in de bibliotheek van het Gemeentearchief en het restant afgestoten na overleg met het museum. Het persoonlijke archief van Piet Boot was bij deze boeken geborgen. Het museum heeft ook bescheiden overgedragen aan het Gemeentearchief Tholen. Een aanvulling daarop van stukken die geen of slechts indirect verband hielden met Piet Boot werden door ons overgedragen aan het Gemeentearchief Tholen. De omvang van het archief bedraagt 0.75 meter. Een deel van het archief - tekeningen en een diploma - zijn vanwege hun formaat geborgen bij de topografisch-historische atlas.