'Troostmeisjes' worden ze genoemd. Jonge vrouwen, soms nog kinderen, die tijdens de Tweede Wereldoorlog stelselmatig werden verkracht door de Japanse bezetter in voormalig Nederlands-Indië. In soldatenbordelen verrichtten ze seksuele 'dwangarbeid'. Wat zijn de herinneringen van deze vrouwen en wat zijn de gevolgen geweest van hun verborgen en verdrongen leed? De filmmakers zijn in Indonesië op zoek ...

Geïnterviewde vertelt hoe ze aan het spelen was toen ze ontvoerd werd door de Japanners. Ze werd meegenomen en verkracht. Dit duurde twee maanden en daarna wist ze te ontsnappen. Haar lichaam was echter al kapot gemaakt. Ze vertelt dat ze eruit zag als een aapje toen ze thuiskwam, ondervoed, haren niet meer gekamd. Ook bij haar was de schaamte groot en ze hoopt op compensatie.

Collectie 020: Generalkommissariat für Verwaltung und Justiz Hoofdafdelingen en afdelingen Vooronderzoek Strafzaken, die niet tot een proces hebben geleid, 1942-1944.

Op basis van persoonlijke getuigenissen van slachtoffers, hun verkrachters en andere getuigen schetst de auteur een beeld van de ervaringen van Koreaanse, Indonesische, Nederlandse en Chinese vrouwen die in de Tweede Wereldoorlog als seksslavin werden gebruikt door Japanse militairen. Met lit. opg. 319 p., [16] p. plates : foto's. ; 20 cm

Vert. uit het Engels door O.G. Peyl. 360 pp. ; 24 cm.

Collectie 402: International Military Tribunal for the Far East Bewijsstukken Fase XIII/XIV: Over misdaden tegen burgers en krijgsgevangenen

Geïnterviewde vertelt dat ze uit haar dorp weggehaald werd door de Japanners. Ze vertelt over de slechte leefomstandigheden. Tijdens ziekte werd ze in huis genomen door een Japanse arts, met wie ze een tijd samenleefde. Haar twee zussen werden ook ontvoerd.

Geïnterviewde vertelt hoe ze misleid werd om in Borneo in een bordeel als troostmeisje te werken. Verder spreekt ze over verschillende Japanse soldaten, het systeem van toegangskaartjes, het feit dat Japan nog geen excuses heeft aangeboden of compensatie heeft verleend. Ook zingt ze een Japans liedje.

De geïnterviewde vertelt dat ze door de Japanners gevraagd werd mee te gaan naar de kazerne. In tegenstelling tot haar vriendinnen, die bang waren, ging ze mee. Op de kazerne leerde ze onder andere de Odori-dans. Ze moest zich kleden als een Japanse en voor de Japanners zingen en dansen. De Japanners genoten daarvan. Ook werd ze verkracht.

Geïnterviewde vertelt hoe ze op twaalfjarige leeftijd vanuit een bioscoop werd ontvoerd en daarna op diverse locaties in schuren in bossen werd misbruikt door de Japanners, verstoken van goed voedsel, kleding en wasgelegenheid. Mensonterende omstandigheden.

Met samenvatting in het Engels en Nederlands.

Overdruk uit: Icodo-Info, ISSN 0168-9932 ; vol. 11 (1994) no. 1 (Juni). P. 37-48. ; xx cm.

Met lit. opg.

Collectie 402: International Military Tribunal for the Far East Bewijsstukken Fase XIII/XIV: Over misdaden tegen burgers en krijgsgevangenen

Met literatuuropgave. 352 pagina's. : illustraties. ; 24 cm.

Collectie 402: International Military Tribunal for the Far East Bewijsstukken Fase XIII/XIV: Over misdaden tegen burgers en krijgsgevangenen

Collectie 402: International Military Tribunal for the Far East Bewijsstukken Fase XIII/XIV: Over misdaden tegen burgers en krijgsgevangenen