Lambertus Petrus Klokgieters

Lambert Klokgieters, geboren in ’s-Hertogenbosch, groeide op in een groot gezin en verhuisde in 1920 naar Tongelre, later onderdeel van Eindhoven. Na een gevangenisstraf in 1929 wegens diefstal, trouwde hij in 1930 met Dina Regina van den Bersselaar; het huwelijk eindigde in 1937. Rond die tijd vertrok hij naar Spanje om deel te nemen aan de Spaanse Burgeroorlog als lid van de Internationale Brigades. Na zijn training in Albacete diende hij bij de 14de Flakbatterie, waar hij in 1938 onderofficier en leider werd. Hoewel politiek minder sterk, werd hij gezien als een dappere en betrouwbare soldaat en antifascist. In Spanje ontmoette hij Carmen Hueso Mora, met wie hij in 1938 trouwde. Tijdens het Aragon-offensief in 1938 werd zijn eenheid gedwongen terug te trekken naar Valencia en opgenomen in het Levante-leger, waardoor ze niet deelnamen aan het Ebro-offensief. Na de opheffing van de Internationale Brigades in september 1938, bleef Klokgieters met andere Nederlandse vrijwilligers achter in Catalonië, waar ze onder barre omstandigheden in een Frans interneringskamp terechtkwamen. In april 1939 keerde hij terug naar Nederland, terwijl Carmen en hun kinderen aanvankelijk in Frankrijk verbleven. Uiteindelijk herenigden zij zich in Eindhoven. Lambert verloor zijn Nederlanderschap, maar werd in 1955, ondanks zijn lidmaatschap van een communistische vakbond, gerepatrieerd. Hij werkte toen als spoorwegarbeider in Eindhoven. Tijdens de Tweede Wereldoorlog sloot hij zich vrijwillig aan bij de Binnenlandse Strijdkrachten in Eindhoven en vocht mee in het verzet. Zijn leven weerspiegelt de turbulente geschiedenis van Europa in de jaren dertig en veertig, met een bijzondere rol in de strijd tegen het fascisme in Spanje en Nederland.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)