Machiel (Giel) Westbroek

WESTBROEK (Machiel, roepnaam Giel), geboren te Rotterdam op 26 mei 1923. Hij woont in 1944 met het ouderlijk gezin in de Rotterdamse wijk Feijenoord, op het adres Persoonshaven 51a. Bij de razzia van 10 november 1944 wordt Giel, samen met zijn oudere broer Wim, opgepakt, hij is dan 21 jaar. Het is aannemelijk dat beide broers met een rijnaak worden weggevoerd en via Amsterdam en het IJsselmeer in Kamp Wezep terecht komen. Vanaf dit kamp worden de broers op 21 november 1944 in een groep van zo’n 1.500 mannen, onder wie de dagboekschrijver Jo Kievit, per trein weggevoerd en al snel maken de mannen angstige momenten mee wanneer Engelse vliegtuigen lichtkogels afwerpen en de mannen weten dat wanneer er wat gebeurt, zij de afgesloten coupé niet kunnen verlaten. Zo’n 63 uur na vertrek komen de mannen aan in Dresden en in al die uren hebben zij met te veel mannen in een coupé doorgebracht en hebben zij nauwelijks eten en drinken gekregen. De mannen komen terecht in een smerig Durchgangslager. Op 5 december 1944 moeten de broers eerst naar Burgstädt en daarna met Jo Kievit en nog drie andere Rotterdammers naar Limbach-Oberfrohna, waar de verlaten Gaststätte “Jägerhaus” hun onderkomen wordt. De Hollanders spreken de Wirtin aan met “Mutter”. Giel en Wim en de vier anderen moeten werken in een fabriek van de gebroeders Sonntag, waar men granaathulzen maakt. De mannen moeten “opruimingswerk” doen en dat is zwaar. Omdat Jo Kievit wordt verdacht van het hebben van vluchtplannen, worden hij en onder andere Giel en Wim vastgezet in een gevangenis in Chemnitz. De omstandigheden zijn er verschrikkelijk en bovendien wordt Chemnitz in die periode zwaar gebombardeerd. Wanneer de gevangenis een voltreffer krijgt en er een enorme chaos heerst, weten Giel, Wim en Jo na enige tijd de benen te nemen. Met hun zwartgeblakerde gezichten, een baard van een week en kleren grijs van het stof, hebben ze onderweg naar het Lager heel wat bekijks. Op 14 april 1945 wordt Limbach-Oberfrohna bevrijd door de Amerikanen en een dag later gaan Giel, Wim en Jo Kievit per fiets richting Rotterdam. De reis is zwaar, mede omdat Giel om de haverklap pech heeft met zijn fiets (lekke band, gebroken trapperstel en ketting) en veel eten hebben ze niet, maar ze komen steeds dichter bij Nederland. Op 40 km van de grens mogen ze niet verder en moeten ze in een kamp de verdere terugreis afwachten. Op 14 mei 1945 gaan de mannen bij Gronau de grens over. Na allerlei plichtplegingen gaan zij naar een kamp in Apeldoorn. Na nog een stuk te hebben gelopen, worden de mannen op 26 mei 1945, de verjaardag van Giel, met een transport naar Rotterdam gebracht. Na de oorlog trouwt Giel en wordt hij vader. Hij overlijdt op 20 juli 2010, 87 jaar oud.

Bron: Stadsarchief Rotterdam