Hendrik van der Made

Ook bekend als: Hendrik

Hendrik wordt geboren op 1 april 1904 in Hooge en Lage Zwaluwe als zoon van Wouter van der Made en Antonia Korenman. Hij heeft zich in Nederlands-Indië gevestigd, waar hij een boerderij heeft in Malang op Java. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Een verrassing is dit niet. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging hebben de Japanners de Nederlandse kolonie al langer op het oog om geheel Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond heeft Hendrik zich bij de vrijwillige landstorm gemeld. Als infanterist wordt hij ingezet bij de verdediging van de kolonie. De Japanse veldtocht waarin de belangrijkste strategische punten worden ingenomen, zou uiteindelijk drie maanden in beslag nemen en eindigen met de capitulatie van het KNIL op 8 maart 1942. De volgende dag wordt Hendrik op Java krijgsgevangen genomen en samen met duizenden andere Nederlandse militairen afgevoerd naar de kampen. Uiteindelijk volgt zijn deportatie naar het vasteland van Zuidoost-Azië, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hendrik komt terecht in het grote Thaise kamp van Kanchanaburi, op 50 kilometer van het oostelijke einde van de lijn in Non Pladuk. Hier, aan het einde van de geasfalteerde weg, zijn behalve een werkkamp voor het spoor ook een hospitaal, een officierskamp en een vliegveld aanwezig. Kanchanaburi fungeert bovendien als doorgangskamp voor gevangenen die verderop aan de lijn worden ingezet. De gevangenen maken er zeer lange dagen van extreem zwaar werk, terwijl voeding en medicijnen schromelijk tekort schieten. Ondertussen staan de dwangarbeiders bloot aan mishandelingen, tropische ziekten en ongelukken die in hun verzwakte toestand vaak fataal aflopen. Ook voor Hendrik zijn de ontberingen uiteindelijk te veel; hij wordt op 18 oktober 1943 met malaria opgenomen in de ziekenbarak van het kamp en bezwijkt daar enkele maanden later, op 11 januari 1944. Hendrik is 39 jaar geworden en rust op de oorlogsbegraafplaats in Kanchanaburi.

Bron: Brabantse Gesneuvelden