Arend Raap

RAAP (Arend), geboren te Ooltgensplaat op 28 maart 1918. In november 1927 verhuist hij met zijn ouders naar Rotterdam. Het gezin woont eerst in het westen van de stad, maar in 1944 woont men in de Rotterdamse Agniesebuurt, in de Vijverhofdwarsstraat. Op 10 november 1944 sijpelt het bericht van de razzia in de buitengebieden door in het centrum van Rotterdam. Samen met zijn buurman Wim Sacré verzint Arend mogelijkheden tot ontvluchting, maar nergens zien ze heil in en bovendien heeft zijn oudere broer, wapenexpert bij het verzet, wapens in de kelder van zijn ouders liggen. En dan kun je beter maar geen huiszoeking krijgen. Bij de razzia van 11 november 1944 melden de mannen zich op straat, Arend is dan 26 jaar. De mannen moet naar het Beursgebouw aan de Coolsingel, waar ze de nacht doorbrengen. De volgende ochtend worden ze naar de Stieltjeskade gedreven en worden ze ingescheept in een rijnaak; Arend en Wim komen in een ruim waarvan de wanden nog onder de bewerkte olie zitten. Bij Amsterdam proberen Arend en Wim te ontvluchten en om die reden worden zij, maar ook anderen, vanaf Amsterdam in een kolenbunker gestopt, bovenop een berg kolen in een intense duisternis. Een paar lotgenoten draaien door en worden uit het ruim gehaald. Wanneer ze in Kampen aankomen zien Arend en zijn kompanen eruit als mijnwerkers. Daar verblijven de mannen in de Van Heutszkazerne. Net wanneer het middageten wordt bezorgd, moeten de mannen de kazerne verlaten om in een trein te worden gestouwd en daarbij worden Arend en zijn buurman van elkaar gescheiden. Wat volgt is een reis vol verschrikkingen: dagen en nachten lang opgesloten in treincoupés, zonder eten en drinken en aangevallen door Engelse jagers. Wanneer de mannen na 100 uur ‘s nachts in Bocholt de trein mogen verlaten zijn zij geradbraakt, doodmoe en hebben dikke voeten of benen. Waar zijn buurman en veel andere mannen naar Suderwick moeten, moet Arend naar het iets verderop gelegen Werth. Daar wordt hij nog voor de kerstdagen herenigd met zijn buurman. Arend wordt aangesteld als een soort ‘kamerwacht”, wanneer de anderen worden uitgezonden om te werken. Ook moet hij met een SS’er eten halen in Isselburg. Op 14 januari 1945 vertelt zijn buurman Wim Sacré dat hij de benen gaat nemen naar Aalten en hij raadt Arend aan om hem een dag later te volgen. Maar daarvan komt het niet, ook al omdat Arend met de rest van de groep kort na 14 januari 1945 verder Duitsland in worden gebracht, naar het bergdorp Badorff, waar ze in een school worden ondergebracht. In die plaats wordt Arend bevrijd door de Amerikanen, waarna hij met hen meegaat tot Kassel. Van daaruit keert hij terug naar Rotterdam, waar hij vermoedelijk in mei/juni 1945 aankomt. Arend overlijdt in januari 2000 in Rotterdam, 81 jaar oud.

Bron: Stadsarchief Rotterdam