Joseph Alphonse François Baeten

Ook bekend als: Joseph

Joseph wordt geboren op 22 maart 1907 in Tilburg. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië, waar hij zich met zijn vrouw vestigt in Salatiga op Java. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen geworden om Oost-Azië te kunnen overheersen. Tegen deze achtergrond wordt Joseph als wachtmeester van de artillerie te Salatiga ingezet bij de verdediging van de kolonie. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd. Het KNIL, slecht voorbereid en uitgerust en ernstig gehinderd door besluiteloosheid aan de top, biedt nog heftige tegenstand, maar is niet opgewassen tegen de superieure Japanse vuurkracht. Op 8 maart 1942 wordt het KNIL in Bandoeng gedwongen tot overgave. Joseph wordt daarop samen met duizenden andere Nederlandse militairen in krijgsgevangenschap afgevoerd naar de Javaanse kampen. In de zomer wordt hij naar het vasteland van Zuidoost-Azië getransporteerd, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Werken aan de ‘dodenspoorlijn’ betekent zeer lange dagen onder de meest erbarmelijke omstandigheden. Als gevolg van tropische, besmettelijke ziekten, het benauwde klimaat en de gebrekkige voeding en medicijnen verzwakken de gevangenen snel bij het extreem zware werk. Niet alleen lopen ze in hun conditie risico betrokken te raken bij ernstige ongelukken, maar ook staan ze bloot aan stelselmatige mishandeling door de bewakers. Joseph overleeft de beproeving, maar wordt eind 1944 in verzwakte toestand via Taiwan naar de kampen in Japan zelf gestuurd. Daar komt hij in februari 1945 aan in werkkamp Fukuoka 17B, zestig kilometer ten zuiden van de stad in Omuta. Het kamp is gesitueerd aan de kust van het Japanse eiland Kyushu, op kunstmatig terrein van mijnafval dat in ondiep water is gestort. Vanuit het kamp worden de gevangenen aan het werk gezet in nabijgelegen de kolenmijn, de zinksmelterij, de hoogovens en bij het laden van schepen. Door de slechte, gevaarlijke werkomstandigheden en het achterhouden van voeding verzwakken de gevangenen snel, met zware ongelukken tot gevolg. Als gevolg van de mensonterende behandeling bezwijken over de jaren vele duizenden krijgsgevangenen en geïnterneerde burgers in de Japanse kampen. Ook voor Joseph worden de ontberingen uiteindelijk te veel. Op 17 juni 1945 wordt hij ziek afgevoerd, om op 7 juli als gevolg van inadequate medische zorg te bezwijken aan acute enteritis. Joseph is 38 jaar geworden. Zijn assen worden na de Japanse capitulatie bijgezet op het Nederlands ereveld Menteng Pulo in Jakarta.

Bron: Brabantse Gesneuvelden