Franciscus Johannes Husson

Ook bekend als: Franciscus Husson

Franciscus wordt geboren op 12 januari 1921 in Breda. Hij tekent voor militaire dienst bij het KNIL en vertrekt naar Nederlands-Indië. Daar wordt hij als kanonnier ingedeeld bij de artillerie in Soerabaja. Op 8 december 1941, een dag na de aanval op Pearl Harbor, verklaart de Nederlandse regering vanuit Londen Japan de oorlog. De Japanners grijpen dit aan om Nederlands-Indië direct binnen te vallen. Vanwege zijn natuurlijke oliebronnen en geostrategische ligging is de verovering van de Nederlandse kolonie voor de Japanners een van de belangrijkste doelen om Oost-Azië te overheersen. Na een veldtocht van drie maanden hebben de Japanners de belangrijkste strategische punten in de archipel veroverd en dwingen het KNIL op 8 maart 1942 in Bandoeng tot overgave. Drie dagen later wordt ook Franciscus krijgsgevangen genomen en afgevoerd naar de kampen. Later wordt hij samen met duizenden andere Nederlandse militairen naar het vasteland van Zuidoost-Azië gedeporteerd, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Birma-spoorlijn. Hij komt uiteindelijk terecht in het Birmese kamp Anganum-2, op honderd kilometer afstand van het westelijke eindpunt van de lijn in Thanbyuzayat, waar hij de eerste maanden aan het werk wordt gezet bij de aanleg van de spoordijk. In het kamp schiet de voedselvoorziening ernstig tekort en door gebrek aan adequate medische zorg worden ook zieke gevangenen bij de aanleg van het spoor ingezet. Franciscus bezwijkt hier op 21 september 1943 aan de lange dagen van extreem zwaar werken, ondervoeding en ziekte. Hij is 22 jaar geworden en ligt begraven op de oorlogsbegraafplaats in het Birmese Thanbyuzayat.

Bron: Brabantse Gesneuvelden