Antonius van Lierop

Ook bekend als: Antoon

Antoon wordt geboren op 15 maart 1923 in Heeze, waar hij werkt als bandwever. Tijdens de Duitse bezetting wordt hij opgeroepen voor de Arbeitseinsatz, de verplichte tewerkstelling in Duitsland, maar vermoedelijk weigert Antoon hieraan gehoor te geven. Hij wordt op 20 juni 1944 gearresteerd en voor drie maanden vastgezet in kamp Amersfoort. Op 10 september wordt hij naar concentratiekamp Neuengamme bij Hamburg gedeporteerd. Vandaaruit wordt hij doorgezonden naar de buitenkampen van Ladelund en Husum-Schwesing in Sleeswijk-Holstein, waar hij als dwangarbeider wordt ingezet bij de aanleg van de Friesenwall, een verdedigingslinie die een eventuele geallieerde invasie vanaf de Noordzee moet afslaan. De gevangenen worden er dat najaar in de ijzige kou en met nauwelijks afdoende voeding of medicijnen aan het werk gezet om antitankgrachten in de klei uit te graven. Ondertussen staan ze bloot aan de meest uiteenlopende mishandelingen als het werk niet opschiet. In de kampen zelf zijn de omstandigheden erbarmelijk slecht. De gevangenen worden er met meerderen tegelijk op smerige britsen in tochtige barakken ondergebracht. Als gevolg van een absoluut gebrek aan hygiëne kunnen besmettelijke ziekten snel om zich heen grijpen. Door de snel veranderende militaire situatie eind 1944 en begin 1945 is het concept van de Friesenwall al voor voltooiing achterhaald. De kampen worden na enkele maanden weer gesloten en de verzwakte gevangenen teruggestuurd naar het hoofdkamp in Neuengamme. In februari 1945 wordt Antoon met 500 andere gevangenen geselecteerd voor een SS-Eisenbahnbaubrigade, een ‘rijdend concentratiekamp’ dat wordt ingezet om reparatiewerkzaamheden aan het spoor te verrichten. Op 13 februari wordt de brigade naar Soest getransporteerd voor herstel van het gebombardeerde station. De gevangenen worden ondergebracht in goederenwagons die tussen Soest en Bad Sassendorf staan opgesteld. Eind februari komen tientallen gevangenen om het leven bij een geallieerd bombardement; de slachtoffers worden koelbloedig vervangen met nieuwe gevangenen uit Neuengamme en ondergebracht in nabijgelegen schuren. Soest-Bad Sassendorf wordt op 4 en 5 april geëvacueerd. De gevangenen die nog kunnen lopen, worden op dodenmars gezet richting Sachsenhausen, Dachau en Mauthausen. De zeer ernstig zieken en degenen die te ver verzwakt zijn, blijven achter en worden aan hun lot overgelaten. Een van hen is Antoon die op 6 april 1945 zou zijn bezweken aan de geleden ontberingen. Hij is dan 22 jaar geworden.

Bron: Brabantse Gesneuvelden