Alexander Cornelis van Lith

Ook bekend als: Lex

Lex wordt geboren op 13 september 1897 in ’s-Hertogenbosch als oudste van de uiteindelijk elf volwassen geworden kinderen van oud-burgemeester van Veghel Franciscus van Lith en Maria Rooijakkers. Lex woont met zijn vrouw Gertruda Derks en vijf kinderen in Eindhoven, waar hij referendaris is bij de gemeente. Tijdens de mobilisatie van 1939-1940 meldt hij zich als kapitein van de reserve bij de Luchtwachtgroep ’s-Hertogenbosch van het Vrijwillige Landstormkorps. Als de landsverdediging in de meidagen van 1940 bezwijkt onder de binnengevallen Duitse legermacht, trekt Lex zich met zijn eenheid terug naar Breda, Zeeland en vervolgens naar Duinkerke in Noord-Frankrijk. De toestand is daar uiterst chaotisch en de aanwezigheid van duizenden Nederlandse militairen leidt tot irritatie bij de Franse commandant van de stad. Hij sommeert de Nederlanders al hun wapens en materieel af te geven en te stad te verlaten. Daartoe wordt het vrachtschip de S.S. Pavon gevorderd dat de Nederlandse militairen naar La Rochelle zou evacueren. Aan boord van het overvol geladen schip bevinden zich een kleine 1500 Nederlandse militairen, merendeels troepen uit oostelijk Noord-Brabant. In de avond van 20 mei 1940 verlaat de Pavon met vier kleine escorteschepen de haven van Duinkerke en blijft dicht bij de kust. Enkele kilometers voorbij de haven krijgt de Luftwaffe het schip door de heldere maan snel in het zicht. Een Duits Junker-toestel neemt de Pavon viermaal onder vuur; de derde granaat is een voltreffer en slaat midscheeps in, met veel slachtoffers tot gevolg. Als de lading katoen aan boord vlam vat, breekt een inferno uit, met totale paniek als gevolg. De escortevaartuigen komen de Pavon te hulp en worden direct bestormd door de passagiers die van boord springen, of zich met touwen naar beneden laten zakken. De kapitein van de Pavon laat het zwaar gehavende schip aan de grond zetten ter hoogte van Gravelines, op het strand bij Les Hemmes d’Oye. Tegen de ochtend wordt het schip, met nog honderd gewonden aan boord, volledig geëvacueerd. Aan land worden alle Nederlandse militairen door de Duitsers geïnterneerd en te voet teruggevoerd. De scheepsramp van de Pavon kostte aan zeker vijftig man het leven. Een van hen is Lex; hij verdrinkt nadat hij tijdens een poging een sloep te strijken in zee is gevallen. Op 22 mei spoelt zijn levenloze lichaam aan. Hij is 42 jaar geworden. Bron: Brabantse Gesneuvelden

Hij is begraven op het Militair Ereveld Grebbeberg.

De tragedie van de SS Pavon is ook beschreven op deze website

Zijn naam staat ook vermeld op de plaquette in het gemeentehuis van Eindhoven.

Hij wordt ook beschreven in het boek “Voor eeuwig in de oorlog” van Ben Damen, dat kan worden besteld door contact op te nemen met Ben Damen via benndamen@yahoo.com

Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September.

Lex wordt geboren op 13 september 1897 in ’s-Hertogenbosch als oudste van de uiteindelijk elf volwassen geworden kinderen van oud-burgemeester van Veghel Franciscus van Lith en Maria Rooijakkers. Lex woont met zijn vrouw Gertruda Derks en vijf kinderen in Eindhoven, waar hij referendaris is bij de gemeente. Tijdens de mobilisatie van 1939-1940 meldt hij zich als kapitein van de reserve bij de Luchtwachtgroep ’s-Hertogenbosch van het Vrijwillige Landstormkorps. Als de landsverdediging in de meidagen van 1940 bezwijkt onder de binnengevallen Duitse legermacht, trekt Lex zich met zijn eenheid terug naar Breda, Zeeland en vervolgens naar Duinkerke in Noord-Frankrijk. De toestand is daar uiterst chaotisch en de aanwezigheid van duizenden Nederlandse militairen leidt tot irritatie bij de Franse commandant van de stad. Hij sommeert de Nederlanders al hun wapens en materieel af te geven en te stad te verlaten. Daartoe wordt het vrachtschip de S.S. Pavon gevorderd dat de Nederlandse militairen naar La Rochelle zou evacueren. Aan boord van het overvol geladen schip bevinden zich een kleine 1500 Nederlandse militairen, merendeels troepen uit oostelijk Noord-Brabant. In de avond van 20 mei 1940 verlaat de Pavon met vier kleine escorteschepen de haven van Duinkerke en blijft dicht bij de kust. Enkele kilometers voorbij de haven krijgt de Luftwaffe het schip door de heldere maan snel in het zicht. Een Duits Junker-toestel neemt de Pavon viermaal onder vuur; de derde granaat is een voltreffer en slaat midscheeps in, met veel slachtoffers tot gevolg. Als de lading katoen aan boord vlam vat, breekt een inferno uit, met totale paniek als gevolg. De escortevaartuigen komen de Pavon te hulp en worden direct bestormd door de passagiers die van boord springen, of zich met touwen naar beneden laten zakken. De kapitein van de Pavon laat het zwaar gehavende schip aan de grond zetten ter hoogte van Gravelines, op het strand bij Les Hemmes d’Oye. Tegen de ochtend wordt het schip, met nog honderd gewonden aan boord, volledig geëvacueerd. Aan land worden alle Nederlandse militairen door de Duitsers geïnterneerd en te voet teruggevoerd. De scheepsramp van de Pavon kostte aan zeker vijftig man het leven. Een van hen is Lex; hij verdrinkt nadat hij tijdens een poging een sloep te strijken in zee is gevallen. Op 22 mei spoelt zijn levenloze lichaam aan. Hij is 42 jaar geworden. Zijn lichaam wordt aanvankelijk in een tijdelijk graf in de duinen gelegd, maar al op 4 juli 1940 opgehaald door zijn broer en een vriend. Nog dezelfde dag is hij in Eindhoven herbegraven. Zijn laatste rustplaats vindt Lex op het Militair ereveld Grebbeberg in Rhenen.

Bron: Brabantse Gesneuvelden