Cornelis van Splunteren

Cornelis (Kees) van Splunteren werd geboren op 25 augustus 1896 in Oostzaan en werkte vooral als bakker. Op latere leeftijd, rond zijn veertigste, sloot hij zich aan bij de internationale brigades tijdens de Spaanse Burgeroorlog, een uitzondering gezien de meeste vrijwilligers jonger waren. Kees was politiek actief en lid van de communistische partij sinds 1928, maar in Spanje sloot hij zich aan bij de Catalaanse links-socialistische PSUC, wat hem door de communistische hardliners als “trotskist” werd bestempeld. In juni 1937 vertrok hij samen met andere Nederlandse vrijwilligers via Frankrijk naar Spanje, waar hij werd ingedeeld bij de artillerie-eenheid van de Thälmann-batterij, genoemd naar de Duitse communistische leider Ernst Thälmann. Hij vocht waarschijnlijk bij belangrijke veldslagen zoals Madrid, Teruel en de Ebro. Tijdens de oorlog raakte hij gewond en werd in de herfst van 1938 gerepatrieerd. Ondanks zijn inzet werd hij door sommige partijfunctionarissen als een “slecht element” gezien en streng in de gaten gehouden door de militaire inlichtingendienst, vermoedelijk vanwege zijn politieke keuzes binnen het linkse spectrum. Na zijn terugkeer in Nederland is weinig bekend over zijn verdere leven. Hij overleed op 20 november 1961 in Zaandam. Kees van Splunteren blijft een opvallende figuur vanwege zijn late leeftijd bij vertrek naar Spanje, zijn politieke betrokkenheid en zijn rol als propagandist binnen de PSUC tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Zijn verhaal illustreert de complexiteit van politieke overtuigingen en conflicten binnen de linkse bewegingen in die tijd.

Bron: IISG | Nederlandse vrijwilligers in de Spaanse Burgeroorlog (tekst ingekort met behulp van AI)