Arnoldus Antonius W Neger

NEGER (Arnoldus Antonius Marie), geboren te Rotterdam op 31 maart 1911. Op jonge leeftijd verliest hij beide ouders en komt hij in Den Haag te wonen, maar in 1926 keert hij terug naar Rotterdam. Hij trouwt in 1939 en woont in 1944 met zijn vrouw en kind(eren) in de Rotterdamse wijk Blijdorp, op het adres Baljuwstraat 42b. Op 20 maart 1944 wordt hij in bewaring genomen voor de S.D., om vijf dagen later te worden overgebracht naar Den Bosch. Hij heeft veel geld bij zich (f 236,12); mogelijk pas uitbetaald loon, want van dit bedrag wordt f 200,00 aan zijn vrouw overhandigd. Over zijn verblijf in Den Bosch is verder niets bekend, maar hij is voor november 1944 terug in Rotterdam. Bij de razzia van 11 november 1944 wordt Arnoldus opgepakt, hij is dan 33 jaar en chemigraaf bij een clichéfabriek. In een groep van ongeveer 250 mannen, voornamelijk uit Blijdorp, moet Arnoldus naar verzamelplaats Nenijto. Na uren in de regen te hebben gestaan, moet hij lopend naar station D.P., om met een goederentrein te worden weggevoerd. De trein vervoert zo’n 1.500 mannen en in iedere wagon worden 60 mannen gepropt, die elk gedurende zes dagen en zeven nachten slechts 35 cm2 tot hun beschikking hebben, nauwelijks de trein kunnen verlaten en amper eten en drinken krijgen. Op 17 november 1944 bereiken zij Neurenberg-Märzfeld, waar zij over twee groepen worden verdeeld. Arnoldus moet eerst naar het Durchgangslager für Ostarbeiter in Neumarkt in der Oberpfalz en arriveert, in dienst van de Spoorwegen, op 8 december 1944 in Neurenberg-Zollhaus. Daar bevindt zich een reusachtig spoorwegemplacement, dat voortdurend wordt gebombardeerd. De mannen moeten onder andere de gebombardeerde baanvakken herstellen. Zij worden ondergebracht in het Gemeinschaftslager aan de Bauernfeindstraße 24, gevestigd in een oud-schoolgebouw dat bij aankomst onder water staat. Op 19 en 20 februari 1945 maken de mannen twee vreselijke dagen mee. Eerst staat een trein met uitgemergelde Hongaarse joden de gehele dag op het spoorwegemplacement, bewaakt door weldoorvoede SS’ers. De Rotterdammers zijn er getuige van hoe de lijken van de onderweg overleden joden worden overgebracht naar andere goederenwagons, die al tot de nok toe gevuld zijn met lijken. Daarna maken zij enorm angstige momenten mee tijdens een 2,5 uur durend bombardement; zij kruipen door het oog van de naald. Op 11 april 1945 maken de mannen weer zo’n zware dag mee. Er vindt een zwaar bombardement plaats. Door meerdere voltreffers wordt de schuilkelder bij de Loc-loods volkomen uit elkaar geslagen. Op hun schuilplekken komen verschillende Rotterdammers om het leven. Een week later worden de anderen bevrijd, waarna ze op rooftocht gaan. Op 29 april 1945 vangt de terugreis aan. Eerst met een vrachtauto naar Würzburg en verder met de trein. Met tussenstations in Metz en Etrepy is Tilburg de eindbestemming, waar ze op 19 mei 1945 aankomen. Nadat ze wederom zijn ontluisd, medisch gekeurd en politiek gecheckt, worden de mannen ondergebracht bij particulieren in Oosterhout. Vermoedelijk bereikt Arnoldus begin juni 1945 Rotterdam. Kort naar de bevrijding verhuist hij met zijn gezin naar Breda, waar in 1947 een zoon wordt geboren en waar Arnoldus één dag voor zijn 88e verjaardag overlijdt.

Bron: Stadsarchief Rotterdam