Johannes Antonius Franciscus van Rooij

Ook bekend als: Johannes

Johannes wordt geboren op 27 april 1913 in Vierlingsbeek en woont in Amsterdam, waar hij werkt als scheikundige. In het najaar van 1944, als het zuiden van Nederland is bevrijd, heeft hij zich als lid van het actieve verzet aangesloten bij de Binnenlandse Strijdkrachten die de bevrijding van de rest van het land voorbereiden. Hij heeft de taak gedropte wapens voor het verzet op te halen en springstoffen samen te stellen. Hij wordt echter ontdekt door de Duitsers en vastgezet in het Huis van Bewaring aan de Weteringschans in Amsterdam. Op 23 oktober 1944 wordt Herbert Oelschlägel, officier van de Sicherheitsdienst (SD), in Amsterdam door het verzet geliquideerd. Als infiltrant is Oelschlägel een groot gevaar voor het verzet in Nederland die verantwoordelijk wordt gehouden voor de arrestatie van een groot aantal verzetsstrijders. Het is de bedoeling hem te ontvoeren en hem te verhoren over zijn informanten, maar als hij erachter komt dat hij wordt achtervolgd, komt het tot een vuurgevecht op de hoek Apollolaan/Beethovenstraat, waarbij Oelschlägel door het hoofd wordt geschoten. De volgende ochtend, 24 oktober, wordt Johannes met nog 28 andere gevangenen uit de Weteringschans gehaald en naar de plaats van de aanslag gebracht, waar de Duitsers al twee woonhuizen in brand hebben gestoken. Als represaille wordt de hele groep daar gefusilleerd, terwijl voorbijgangers gedwongen worden toe te kijken. Johannes is 31 jaar geworden en laat een jonge weduwe met hun pasgeboren zoontje achter.

Bron: Brabantse Gesneuvelden