Hugo Gerrit Johannes Gelens

GELENS (Hugo Gerrit Johannes), geboren te Rotterdam op 18 april 1927. Hij woont met het ouderlijk gezin in Rotterdam-Vreewijk, op het adres Dordtschestraatweg 456b. Bij de razzia van 10 november 1944 wordt Hugo opgepakt, hij is dan 17 jaar en leerling aan de 2e Ambachtsschool aan de Beukelsdijk, richting elektrotechnisch bankwerken. Hugo meent dat hij buiten Rotterdam graafwerk moet verrichten en dat lijkt hem niet zo erg. Maar het zal anders lopen. Via het Feijenoord stadion moet Hugo naar de Stieltjeskade, waar hij in een kolenschuit (rijnaak) terecht komt. In één ruim zitten 130 mannen, dicht op elkaar gepakt. In een konvooi van vier rijnaken komen 5.000 man aan in Amsterdam. Via het IJsselmeer gaan zij naar Kampen. In de Van Heutszkazerne kan Hugo het kolengruis van zich afspoelen. Met de rijnaken gaat het verder naar Zwolle. Drie Rotterdamse schippers krijgen de opdracht dat stuk te varen. Eén schipper vaart dicht langs de kant, waardoor de ongeveer 20 plassende mannen in het riet kunnen springen en verdwijnen. Anderen weten even buiten Zwolle te ontvluchten, tijdens beschietingen door Engelse jachtvliegtuigen. Hugo lukt dat niet, er ligt een Duitser naast hem. Na een lange treinreis, met dagen zonder eten en drinken, komt Hugo in Duisburg aan. Daar wordt hij ondergebracht in een schoolgebouw, waar al Rotterdammers verblijven. Hij moet eerst in een fabriek werken en daarna bomtrechters vullen. Hij lijdt veel kou. Vanwege klachten aan zijn pols, moet hij burgers helpen met klusjes. Dat levert veel geld en eten op. In Duisburg maakt hij veel bombardementen mee, maar blijft zelf gespaard, ook al mag hij als buitenlander geen gebruik maken van de bunker. Vervolgens moet hij naar Neukirchen om er te werken aan de Westwall. Daar moeten ook de zieke mannen werken. Wanneer het front dichterbij komt, wordt er met de mannen gezeuld; van de ene naar de andere plek, ze komen door plaatsen die zijn weggebombardeerd en waar allerlei dode dieren langs de kant van de weg liggen, ze worden het Lager uitgejaagd en even later weer teruggestuurd enzovoorts. Ook worden ze regelmatig onder vuur genomen door de geallieerden, dat leidt soms tot levensbedreigende situaties. Hugo en een vriend besluiten vanuit een schuilplaats bij een boerderij naar Emmerich te lopen. Met hulp kunnen ze bij Millingen de grens oversteken. Daar worden ze kort opgevangen en vervolgen zij hun thuisreis via Zutphen (waar ze valse papieren krijgen) en Den Haag naar Rotterdam. Het zal ongeveer eind februari/begin maart 1945 zijn, wanneer Hugo daar arriveert en nog enige tijd de hongerwinter meemaakt. Hij trouwt in november 1952 en twee maanden later emigreren hij en zijn vrouw naar Canada, waar hun twee kinderen worden geboren. Tot aan zijn pensionering werkt Hugo bij een hoogoven en staalfabriek. Hij overlijdt op 7 maart 2007, zijn vrouw bijna 2 jaar later.

Bron: Stadsarchief Rotterdam