Wolter Bootsma

Voordat Jacques van Dam in oktober 1943 bij de familie Bootsma in Echtenerburg (Friesland) terecht kwam, had hij al op verschillende andere adressen ondergedoken gezeten. Hij werd bij de Bootsma's ondergebracht door Teun Lammertse*, die in contact stond met het verzet. De jongen werd onmiddellijk welkom geheten door Wolter en Franciska en hun jongste zoon Harm, die indertijd 21 jaar oud was. Wolter was bakker en het gezin, dat zeer gelovig was, had een schamel inkomen. Hun opvatting was dat het de gewoonste zaak van de wereld was om mensen in nood te helpen. - Harm, die de kleine Jacques als zijn broertje beschouwde, richtte een paar geheime schuilplaatsen voor hem in, een onder de vloer en een andere tussen de planken van een grote kast. Hij bouwde eveneens een schuurtje achter het huis, waar Jacques zich ook kon verstoppen. Harm werkte voor het plaatselijk verzet en vervoerde een groot aantal joden in zijn bakkerskar naar hun schuilplaats, verstopt achter de broden. Als er een huiszoeking dreigde, bracht hij ook Jacques weg met de bakkerskar. Op zeker ogenblik slaagde hij erin om Jacques te verstoppen, maar werd hij zelf opgepakt en naar het politiebureau gebracht. Hij kon ontsnappen, maar de anderen die samen met hem gevangen waren genomen, werden ter plekke doodgeschoten. - Tegen het eind van de oorlog werden er steeds meer huiszoekingen gedaan, speciaal midden in de nacht, en het huis van de familie Bootsma werd te gevaarlijk. Harm bracht Jacques over naar de boot van zijn zwager, waar hij in angst en beven de nacht moest doorbrengen. Vaak bleef Harm 's nachts bij hem en nam hij hem overdag mee naar huis. De Bootsma's hebben nooit om een vergoeding gevraagd omdat ze vonden dat ze hun plicht deden. Jacques is tot de bevrijding gebleven en heeft altijd contact met de familie gehouden. -Op 25 mei 1988 werden Wolter Bootsma, zijn vrouw Franciska Bootsma-Slump en hun zoon Harm Bootsma door Yad Vashem erkend als Rechtvaardigen onder de Volkeren.

Bron: Een Laatste Saluut