Interview 36, Molukse perspectief

Deze video is niet online beschikbaar. Klik op 'Bekijk Bron' om na te gaan waar de video te bekijken is. Geïnterviewde 36 is in 1937 geboren in het dorp Wakasihu (Ambon). Geïnterviewde herinnert zich dat het Japanse bestuur tijdens WO II wreed was. Zo vertelt hij over het dorpshoofd van Wakasihu die door de Japanners zwaar gestraft is. Ook zijn vader heeft een Japanse straf ondergaan. Geïnterviewde heeft ook gezien hoe anderen zijn gestraft door de Japanners. Tijdens de oorlog werkte de vader van geïnterviewde als zeeman, zeiler gedwongen voor de Japanners. Om die reden kende het gezin niet alle ellende die anderen hebben meegemaakt. Zo was er af en toe suiker, koffie, rijst in huis. Vader zorgde voor transport van voedsel. Op een gegeven moment wordt vader door het dorpshoofd ergens van beschuldigd. Omdat het dorpshoofd als eerste bij de Japanners klaagt, wordt hij gelooft en de vader van geïnterviewde kreeg een afranseling. Vervolgens gaat hij naar Laha om daar bij de hoogste rechtsprekende Japanse autoriteiten zijn recht te halen. Deze roept vervolgens het bestuurshoofd ter verantwoording, acht hem schuldig en straft deze vervolgens met een onvoorstelbare afranseling. Tijdens de oorlog zijn de bewoners van Wakasihu door de Japanners gehouden om voor voedsel voor de Japanners te zorgen. Een van de leidinggevende Japanners heet Takada en deze woont in Wakasihu samen met een vrouw van Arabische afkomst, mogelijk een troostmeisje. Veel van de bewoners zijn uit angst voor hen in de bossen gaan wonen. Af en toe komen de mensen naar het dorp om voor eten te zorgen, om te vissen. Men moet dan wel uitkijken voor beschietingen van jagers uit de lucht. Geïnterviewde herinnert zich dat Wakasihu werd beschoten door jagers, omdat er in Wakasihu een Japanse versterking lag. Enkele maanden voor de Japanse capitulatie krijgt de vader van geïnterviewde bezoek van een ulama (moslim geleerde) die voorspelt dat tijdens de komende vastenmaand Japan zal capituleren. Zo geschied. Na de capitulatie zijn de Japanners ineens verdwenen. Omdat de vader van geïnterviewde een vriend heeft die bevriend is met Soekarno realiseert geïnterviewde dat de berichten over de onafhankelijkheid van Indonesië op feiten berust. Zijn vader is ook een Indonesische nationalist. Geïnterviewde is godsdienstleraar geworden en heeft in het parlement zitting gehad waar hij gezondheidszorg in zijn portefeuille had. Ten slotte spreekt geïnterviewde over de begrippen ‘vergeving’ en ‘vrede’ in het christendom en de islam.