Interview met Henk Lubking, Reis van de razzia

Henk Lubking wist dat de razzia bezig was, doordat de Duitsers actief waren in de straten in de buurt en steeds dichterbij kwamen. Eenmaal opgepakt liep hij naar het Feijenoordstadion in colonne met een tank achteraan de groep. Henk deed het bijna in zijn broek, hij had niets meegemaakt en wist niet wat hem te wachten stond. In het schip dat over het IJsselmeer voer was ook een zekere Jan van der Grind die onder de naam Professor Murray na de oorlog optrad in het Colosseum, en daarbij mensen onder hypnose bracht. Op het schip haalde Jan heen aantal kunstjes uit met Duitse bewakers die daar niets van moesten hebben, en Jan werd, eenmaal aangekomen in Kampen, afgekeurd. Met de trein vanuit Kampen kwam Henk in Wilhelmshaven terecht, wat zojuist gebombardeerd was. Henk werd bij het arbeidsbureau ingeschreven als timmerman en kon gaan werken aan verdedigingswerken aan het strand in de buurt van Loquard. Henk verbleef met een groepje in een oude school zonder toiletten en daar vervuilde hij heel erg. Het eten bestond uit waterige soep. Henk werd op 6 mei 1945 bevrijd. Op die dag was er blauwe lucht te zien en het was de verjaardag van zijn moeder. De blijdschap was enorm. Uit onderzoek door de Canadezen bleek dat de kampleider het eten voor de dwangarbeiders achterover had gedrukt, de man werd daarvoor stevig aangepakt. Een jaar na thuiskomst moest Henk in dienst. Dat duurde drie jaar en Henk kwam pas thuis toen hij 26 jaar oud was. Toen pas kon hij geld gaan verdienen en zijn leven gaan opbouwen. Henk vindt dat hij geen jeugd gehad heeft.