Interview met Henk Hofland, Reis van de razzia

Henk Hofland woonde in de wijk Kralingen dat steeds meer een klein dorp werd naarmate het openbaar vervoer stil kwam te liggen. Ook fietsen was moeilijker geworden, de scholen werden gesloten en er was een avondklok. De Hongerwinter kwam eraan, een periode van wetteloosheid. Henk hoorde op de Oudedorperweg een auto voorbijkomen met een luidspreker die meldde dat mannen de volgende dag klaar moesten staan met warme kleding en leeftocht. Henk werd door zijn vader verstopt op de bergzolder waar Henk door een kier in het dak naar buiten kon kijken. Op elf november belde er uiteindelijk een Duitse soldaat aan. Henk's moeder was in alle staten en riep: 'Mein Sohn, haben Sie mein Sohn gesehen', waarop de soldaat aannam dat er niemand in het huis was en vervolgens vertrok. Henk was aan de razzia ontsnapt. Na de razzia zag alles er anders uit: de aandacht was verslapt en er waren een aantal NSB-families gevlucht naar Duitsland. Henk heeft met vriend Hans van Lokeren ingebroken in die huizen en daar de boel kapotgemaakt uit ballorigheid. Op 5 april 1945 was Henk getuige van een overval van het Verzet op een afdeling van de Abwehrstelle. De overval ontaardde in een schietpartij waarbij doden vielen. De Hongerwinter betekende voor Henk de totale desintegratie van alles wat de maatschappij geregeld had. Openbaar vervoer, veiligheid op straat, zekerheid van bestaan; niets bleef in de Hongerwinter gehandhaafd. De levenservaring die je in die periode opdoet, valt niet te vergelijken met met de levenservaring die je in volle vredestijd opdoet, stelt Henk Hofland.