Archief van A.H.A. Happel. Albertina Hendrika Antonia (Antonia of Ton) Happel, geboren 17 mei 1911.

Archief van A.H.A. Happel. Albertina Hendrika Antonia (Antonia of Ton) Happel, geboren 17 mei 1911. Antonia Happel vertrok in september 1934 naar Batavia om een getrouwde vriendin op te zoeken en vooral wat van de wereld te zien. Haar ouders stonden niet te juichen, maar ze had het geld voor de overtocht zelf bij elkaar gespaard. In Indië had ze eerst wat losse baantjes waarna ze vanaf 1935 bij handelshuis Geo Wehry & Co. werkte. Eind 1939 - begin 1940 keerde ze nog terug naar Nederland in verband met de dreigende oorlog. Ze keerde echter ook weer terug naar Indië om daar haar zaken af te handelen, en toen kon ze na de Duitse inval in Nederland niet meer wegkomen uit Indië. In augustus 1942 logeerde Antonia Happel bij haar nicht mejuffrouw Van Tol in het HVA Ziekenhuis in Paree bij Kediri. Daar hielden ze een feestdiner voor de verjaardag van Koningin Wilhelmina. Het door Antonia Happel getypte menu werd enkele maanden later gevonden door de politie en was aanleiding om alle deelnemers aan het diner op te pakken. De inlandse politie behandelde haar steeds hoffelijk, maar de verhoren van de Kempeitai (militaire politie) gingen gepaard met flinke mishandelingen. Op 9 december 1942 werd de groep overgebracht naar de gevangenis te Kediri. Ook daar werden ze door de bewakers goed behandeld. Op Goede Vrijdag van het jaar 1943 kwam de rechtszaak voor en kregen ze allen enkele maanden gevangenisstraf opgelegd. Op 20 december 1943 kwam Happel uit de gevangenis en werd ze overgebracht naar interneringskamp Perlindoengan Kawarasan II. Enkele maanden later werden de drie kampen bij Kediri echter gesloten en werd iedereen overgebracht naar de Banjoebiroe-gevangenis. Na de bevrijding bleef Antonia Happel kantoorwerk doen in het kamp. Ze assisteerde bij gezinshereniging en werd een medewerker van de RAPWI (Recovery of Allied prisoners of War and Internees). Uiteindelijk werd ze vanuit Banjoebiroe geëvacueerd naar Singapore, waar ze 13 december 1945 aankwam. Ook daar moest ze lang wachten op de uiteindelijke repatriëring. Op 9 april 1946 kwam ze aan in Nederland. Na de oorlog werkte Happel voor Geo Wehry & Co in Amsterdam. Na haar pensionering ging ze in de jaren '70 reizen naar Thailand en Indonesië begeleiden. In 1989 werd ze ernstig ziek. Dit was voor haar aanleiding om haar bezittingen te gaan opruimen. De vooroorlogse brieven heeft ze allemaal vernietigd. Toen echter bleek dat een nicht belangstelling had voor het materiaal, heeft ze de rest aan deze nicht geschonken. Het uitgebreide archief bevat voornamelijk correspondentie en persoonlijke documenten, naar foto's en borduurwerk.