Brief van J. Droppers aan G. Droppers vanuit kamp Westerbork

Van: Droppers, Marechaussee Aan: Droppers, mej. G. Plaats: Westerbork, kamp Datum: 1943-02-27 Onderwerp: Jan Droppers bedankt zijn zuster in Enschede voor het pakje met handschoenen, dat hij in kamp Westerbork, waar hij momenteel dienst doet, heeft ontvangen. Hij is er blij mee, maar heeft ze nog niet nodig omdat het niet koud is. Wat maar goed is, want anders was het een stuk zwaarder, omdat hij continu wacht moet houden, de ene week 's nachts, de andere week overdag. 's Nachts moeten ze wacht "kloppen" om het kamp heen en overdag staan ze in de torens. In het kamp zijn altijd ongeveer 10.000 Joden Er gaat bijna geen dag voorbij of er komen er weer bij, maar elke week gaan er "vast" 1200 naar Polen. Wat natuurlijk een verschrikkelijk iets is voor die mensen. Maar gelukkig hoeven zij daarbij niet te helpen, dat regelen de Joden zelf. Je moet er medelijden mee hebben, want wat de Joden momenteel aangedaan wordt kan niemand goedkeuren. Maar hun mentaliteit komt in het kamp vaak tot uiting. Ze staan met een been in het graf, maar als ze elkaar een hak kunnen zetten zullen ze het niet laten. Hij maakt het wel goed. Het eten is goed, maar er is niet veel te beleven omdat je midden op de hei zit. Vermoedelijk zal hij er de komende maanden ook wel blijven. Hij had vernomen dat zijn zuster onlangs bijna een vliegtuig op haar dak had gekregen, wat natuurlijk minder mooi is. Hij las dat ze momenteel met paardrijles bezig is. Hij heeft nu ook weer een paard gekregen, die in Groningen op stal is. De groeten aan allen.