Levensverhaal van Bernd Hecht, door hem zelf geschreven, Zollikon 1998

Thema's in de tekst: - familierelaties. - levensloop van B.G. Hecht in korte zinnen. Met ingang van 18 mei 1943 was hij Amerikaans staatsburger en heeft hij zijn naam gewijzigd in: Bernie George Hecht. Met ingang van 29 november 1963 is hij weer tot Nederlander genaturaliseerd. - twee pagina's over wat het voor hem betekent om "Jood" te zijn Bernard G. Hecht is geboren te Rotterdam, in 1917 verhuisde het gezin naar Amsterdam. Zijn vader Georg Eugen Hecht was directeur van modehuis Gerzon van 1921-1941. Bernd doet eindexamen op de openbare handelsschool en gaat voor vervolgonderwijs o.a. naar Duitsland, Frankrijk en Engeland. In 1936 wordt hij assistent-bedrijfsleider van modehuis Gerzon in Groningen en in 1938 is hij hoofdinkoper damesconfectie bij het filiaal Rotterdam. Daar leert hij zijn latere (tweede) vrouw Pieternella Johanna (Tuut) Udo kennen. Dan gaat hij, in mei 1938, naar Amerika om te studeren. In oktober 1942 wordt hij in het Amerikaanse leger opgenomen en komt in september 1943 in Engeland terecht. Met de Geallieerden landt hij op 7 juni 1944 in Normandië en wordt Parijs bevrijd. Eind april 1945 in Duitsland moet hij aan de grens oorlogsmisdadigers zien op te pakken, die willen vluchten. Zo valt NSB'er M. Rost van Tonningen in zijn handen. Later krijgt hij van de SHAEF de opdracht mee te helpen bij de "Entnazifizierung" en moet hij dirigent Wilhelm Furtwängler in dat kader beoordelen/classificeren. Tijdens de oorlog is hij in New York getrouwd, maar in 1946 weer gescheiden. Kort na de scheiding is hij getrouwd met Tuut Udo. Het echtpaar Hecht heeft geen kinderen. In mei 1955 keert het echtpaar terug naar Nederland en wordt Bernd directeur van modehuis Gerzon en tevens lid van de Raad van Bestuur. In oktober 1971 neemt hij ontslag bij Gerzon en krijgt de functie van secretaris-generaal van Intermeet Fashion (internationale Inkooporganisatie voor Damesconfectie) in Zürich. Na het overlijden, 1976, van de president van Intermeet Fashion, W. Feldpausch, volgt Bernd Hecht hem op. In 1983 sterft Tuut aan borstkanker. In 1989 geeft Bernd zijn posities op.