Ceintuur met geborduurde voorstellingen van een kampbarak

Ceintuur van mosterdgele wol, geappliceerd met diverse voorstellingen die het dagelijks leven in Westerbork verbeelden, uitgevoerd in verschillende materialen. Aan beide einden twee benen ringen omgehaakt met rode katoen. De achterzijde is van jute. De ceintuur is in 1943 in Westerbork gemaakt door de toen 12-jarige Leontine Louise de Jong, volgens eigen zeggen 'uit pure verveling'. Als 12-jarige zat ze daar op de 'huishoudschool'. Aan het hoofd stond mevrouw Polak-Kiek, voor de orlog directrice van de Amsterdamse huishoudschool. Eigenlijk was het geen huishoudschool (ze kregen geen kooklessen enz.) maar les in alle normale vakken, zoals wiskunde en talen. Ze kregen ook handwerken. Op een goed moment kondigde Leontine aan dat ze een ceintuur ging maken met taferelen uit Westerbork. Haar docente dacht dat het haar niet zou lukken want er was geen vilt en zo. Leontine vond zo'n ceintuur het toppunt van chick. Ceintuurs werden gedragen door meisjes vanaf 14 jaar, over een overall (die had Leontine nog niet). Ieder droeg zijn eigen ceintuur. De grotere meisjes hadden een voorbeeldfunctie, waardoor het voor Leontine heel belangrijk was ook zo'n ceintuur te dragen. Het was om zo te zeggen 'kampmode'. Op 21 juli, toen ze 14 jaar werd, dreigden ze haar op school te houden omdat ze zo'n goede leerlinge was, maar het was haar ideaal om te gaan werken. Toen heeft ze een overall gekregen en is ze de ceintuur gaan dragen. Haar eerste baantje was ordonnans bij de strafbarak. Ze moest mannen begeleiden naar het ketelhuis om warm water te halen. Een van die mannen zei toen: hé kind waarom trek je nou niet een jurk aan. Haar tweede baan was ordonnans in het ziekenhuis. Ze moest potjes urine van de ene naar andere barak brengen. Ze droeg een band waarop ordonnans geschreven stond. Bij de afbeeldingen op de ceintuur gaf de maakster de volgende uitleg: 1) Barak 85. In deze kampbarak in Westerbork waren de mensen uit de zgn. 'Barneveld-groep' ondergebracht ; 2) Gamel met pelkartoffelen (om in de schil te koken) ; 3) Kachel. Deze stond midden in de barak. Soms mocht je hier aardappels op poffen of jezelf warm houden ; 4) Klompen, hoorden bij het kostuum van de OD, de Joodse ordedienst ; 5) Petjes met rode bovenkant met een 'S' erbij, waren voor strafgevangenen ; 6) IJzeren stapelbed, afkomstig uit Maginot-linie ; 7) Schildje met het opschrift 'OD' (ordedienst) ; 8) Davidster met 'Jood', die van de Duitsers door Joden moesten worden gedragen ; 9) Olifantje. Dergelijk speelgoed werd in een soort speelgoedfabriek in het kamp gemaakt. In de speelgoedindustrie werkte een vriendin, B. Henriques Pimentel ; 10) Hek met prikkeldraad.