Brieven uit Westerbork II

De grootouders van Han de Vries, Samuel de Winter (1868-1943) en Sophia Francisca de Winter-de Leeuw (1883-1943), zijn geboren en getogen in Arnhem, waar Samuel later werkzaam was als kleermaker. In maart 1943 werden zij uit hun tijdelijke woonplaats Den Haag naar Westerbork afgevoerd. Vanuit het kamp hielden ze hun dochter en kleinzoon per brief op de hoogte van hun wel en wee. Het echtpaar De Winter werd op 20 juli 1943 met het laatste transport naar Sobibor gedeporteerd, waar zij drie dagen later de dood vonden. Han de Vries (1941) legde al jong meerdere artistieke talenten aan de dag. Hij koos voor de muziek en was onder meer eerste hoboďst van het Koninklijk Concertgebouworkest. Na een zeer succesvolle solocarričre wijdt hij zich sinds een aantal jaren geheel aan de teken- en schilderkunst. Hij maakt portretten, landschappen en cartoonachtige tekeningen. Een deel van zijn werk is sterk beďnvloed door oorlogservaringen uit zijn vroege jeugd. Nog geen twee jaar oud moest hij alleen onderduiken. Brieven uit Westerbork I en II zijn een eerbetoon aan zijn grootouders van moederszijde, die de deportatie niet overleefden.