Starostwo Powiatowe w Toruniu
1. Wykaz akt (1) 2. Sprawozdania sytuacyjne i szczegółowe (2-5): a. sprawozdania sytuacyjne przesyłane prezydentowi Rejencji Bydgoskiej przez landrata, b. sprawozdania szczegółowe nadsyłane landratowi przez posterunki żandarmerii i urzędy powiatowe, c. sprawozdania dotyczące zatrudnienia. 3. Polskie gospodarstwa przeznaczone dla Niemców z Besarabii (6) 4. Wnioski o przyznanie odznaczeń wojennych (7). Na mocy dekretu inkorporacyjnego z 8.10.1939 r., zachodnie i północne ziemie polskie zostały wcielone do III Rzeszy. Początkowo najważniejszą władzę na ziemiach okupowanych sprawował Wermacht poprzez Naczelnego Dowódcę Wschodu oraz dowódców okręgów wojskowych. Organem wykonawczym dowódcy armii byli szefowie zarządów cywilnych. Na terenie powiatu funkcję pełnomocnika szefa zarządu pełnił "Kreiskommissar", a następnie "Landkommissar des Kreises Thorn". Administracja cywilna została wprowadzona z końcem 1939 r. Na czele powiatu stał landrat - kierownik administracji państwowej i Samorządu oraz równocześnie kierownik partii NSDAP. Paragraf 3 ustawy 2 dekretu inkorporacyjnego podporządkował landratowi przejściowo władze administracji specjalnej na szczeblu powiatowym. Podporządkowanie to miało wyłącznie charakter polityczny. Landrat podlegał bezpośrednio prezesowi Rejencji Bydgoskiej. Szczątkowo zachowane akta nie zawierają żadnych inforamcji na temat orgaznizacji urzędu czy zakresu czynności. Można przypuszczać, że jego struktura organizacyjna była taka sama jak innych starostw. Akta Starostwa Powiatowego w Chełmnie i Wąbrzeźnie zostały opracowane w poprzednich latach. Urząd landrata dzielił się na dwa wydziały: do I wydziału należały sprawy ogólne powiatu, nadzoru policyjnego, szkolne, kasy powiatowej, opieki społecznej, zdrowia, budowlane. Do II zaś: żandarmeria powiatowa, radca szkolny, radca weterynaryjny, radca gospodarczy. Starostwo Powiatowe w Toruniu działało do stycznia 1945 r.
- EHRI
- Archief
- pl-003132-85
Bij bronnen vindt u soms teksten met termen die we tegenwoordig niet meer zouden gebruiken, omdat ze als kwetsend of uitsluitend worden ervaren.Lees meer