Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Hendrik Meijer

HENDRIK MEIJER In het Feijenoordstadion verschool Hendrik zich in de fotografenkuil, om bij een beschieting dekking te hebben. Op weg naar de rijnaken liep zijn toekomstige vrouw met hem mee tot ze werd tegengehouden. In Wezep moest Hendrik getuige zijn van de executie van drie jongens als represaille voor ontsnappingen. In Bentheim moesten er tankwallen gegraven worden. Op weg naar dat werk werden de mannen bekogeld met stenen door kinderen die daartoe werden aangezet door hun moeders. Hendrik werd op een gegeven moment in een ziekenhuis opgenomen zonder de oorzaak te kennen. Hij werd ontslagen van arbeidsdienst, mogelijk een actie van een Duitser die hem wilde helpen. Bij thuiskomst bleken zijn voeten helemaal stuk te zijn. Hendrik voelde geen medelijden met de Duitse bevolking die slachtoffer was geworden van de oorlog. SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk". HENDRIK MEIJER In the Feijenoord stadium Hendrik hid in the photographer's pit, to have cover in case of a shooting. On the way to the Rhine barges his future wife walked with him until she was stopped. In Wezep Hendrik had to witness the execution of three boys as a reprisal for escapes. In Bentheim tank walls had to be dug. On the way to that work the men were pelted with stones by children who were incited to do so by their mothers. At one point Hendrik was admitted to a hospital without knowing the cause. He was released from labor service, possibly an action by a German who wanted to help him. When he got home his feet turned out to be completely broken. Hendrik felt no sympathy for the German population who had become victims of the war. SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions. The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’. The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”. HENDRIK MEIJER Im Feijenoord-Stadion versteckte sich Hendrik in der Fotografengrube, um im Falle einer Schießerei Deckung zu bieten. Auf dem Weg zu den Rheinkähnen begleitete ihn seine zukünftige Frau, bis sie angehalten wurde. In Wezep musste Hendrik miterleben, wie als Vergeltung für Fluchtversuche drei Jungen hingerichtet wurden. In Bentheim mussten Tankwände ausgehoben werden. Auf dem Weg zur Arbeit wurden die Männer von Kindern, die von ihren Müttern dazu angestachelt wurden, mit Steinen beworfen. Irgendwann wurde Hendrik in ein Krankenhaus eingeliefert, ohne dass der Grund bekannt war. Er wurde vom Arbeitsdienst entlassen, möglicherweise eine Aktion eines Deutschen, der ihm helfen wollte. Als er nach Hause kam, waren seine Füße völlig zerstört. Hendrik empfand kein Mitleid mit der deutschen Bevölkerung, die Opfer des Krieges geworden war. ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der...